تأنیف

لغت نامه دهخدا

تأنیف. [ ت َءْ ] ( ع مص ) کناره چیزی تیز کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از تاج العروس ) ( آنندراج ). تیز کردن پیکان را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || طلب کردن گیاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( از تاج العروس ). || رسانیدن شتران را بمرغزار ستورنارسیده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || برانگیختن کسی را بر ننگ. ( از تاج العروس ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس