تأمیه

لغت نامه دهخدا

تأمیه. [ ت َءْ ی َ ] ( ع مص ) کنیزک گردانیدن.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تأمیه جاریه ؛ امه قرار دادن آنرا. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس