تأمل کنان

لغت نامه دهخدا

تأمل کنان. [ ت َ ءَم ْ م ُ ک ُ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) تأمل کننده. نگرنده بدقت و در بیت ذیل قید است :
بحسرت تأمل کنان شرمسار
چو درویش در پیش سرمایه دار.
( بوستان ).
رجوع به تأمل و سایر ترکیبات آن شود.

فرهنگ فارسی

تامل کننده نگرنده به دقت

پیشنهاد کاربران

بپرس