تأقیت

لغت نامه دهخدا

تأقیت. [ ت َءْ ] ( ع مص ) ( از «أق ت » و «وق ت » ) معین کردن وقت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). وقت نهادن. ( دهار ). توقیت. ( زوزنی ).تأجیل. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به توقیت شود.

فرهنگ فارسی

معین کردن وقت توقیت و تاجیل .

پیشنهاد کاربران

بپرس