تأزیر

لغت نامه دهخدا

تأزیر. [ ت َءْ ]( ع مص ) ازار پوشانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کسی را ازار بربستن. ( تاج المصادر بیهقی ). پوشاندن. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). || قوی ساختن. گویند: «فلان ازرّ حیطان الدار»؛یعنی پائین دیوارهای خانه را کهگل کرد و مستحکم گردانید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تقویت کردن چیزی را. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).

فرهنگ فارسی

ازار پوشانیدن . کسی را ازار بربستن . تقویت کردن چیزی را .

پیشنهاد کاربران

بپرس