تأریف. [ ت َءْ ] ( ع مص ) حد چیزی پیدا کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). گردانیده شدن حدبرای زمین و قسمت نموده شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). تأریف بر زمین ( فعل آن مجهول آید )؛حدودی برای آن تعیین شدن و قسمت گردیدن. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). تأریف خانه و زمین ؛ معین کردن و تقسیم نمودن خانه و زمین. ( از اقرب الموارد ). || تأریف حبل ؛ گره بستن ریسمان. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
