تأخیذ

لغت نامه دهخدا

تأخیذ. [ ت َءْ ] ( ع مص ) ترش کردن شیر را. || بستن شوهر به افسون تا نزد زنان دیگر نرود. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بند کردن زن شوهری را از زنان دیگر. ( تاج المصادر بیهقی ). افسون کردن کسی را. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس