تأجیج. [ ت َءْ ] ( ع مص ) برافروختن آتش را. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). زبانه زدن آتش. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). || شور و تلخ گردانیدن. || حمله کردن بر دشمن. ( منتهی الارب ).
