( تأتیة ) تأتیة. [ ت َءْ ی َ ] ( ع مص ) ( از ثلاثی مجرد اَ ت َ ی َ ) راه آب وادادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ): اتی الماء تأتیة و تأتیاً؛ سهل سبیله. ( اقرب الموارد ). تسهیل جریان آب. آسان کردن راه آب. رجوع به تأتی و ناظم الاطباء شود. تأتیة. [ ت َءْ ی َ] ( ع مص ) آمدن کسی را و آوردن. ( از ناظم الاطباء ).
