تأتیم

لغت نامه دهخدا

تأتیم. [ ت َءْ ] ( ع مص ) دو راه زن را یک گردانیدن. اتم المراءة تأتیماً. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

دو راه زن را یک گردانیدن

پیشنهاد کاربران

بپرس