[ویکی فقه] تأویل در قرآن. تاویل قرآن درلسان آیات کریمه و روایات شریفه عبارت است از: معانی و مصادیقی از آیات کریمه که برای غیر راسخان در علم (نبی اکرم - صلی الله علیه و آله وسلّم - و ائمه اطهار - علیهم السّلام -) ظاهر نمی باشد و فهمیدن آن طبق اصول محاوره میسر نیست.
لفظ تاویل، درضمن هفت سوره از سور قرآن کریم هفده بار استعمال شده است که پنج بار آن (دو بار به طور یقین و به اتفاق مفسرین و سه بار به حسب ظاهر و به نظر مشهور). در مورد قرآن یعنی در حال اضافه به ضمیری که به کل یا بخشی از قرآن برمی گردد، به کار رفته است. و در روایات نیز کلمه تاویل در مورد قرآن، بسیار استعمال شده است، ولی در هیچ آیه و روایتی تاویل قرآن، تعریف و تفسیر نشده و حقیقت آن تبیین نگشته است، جز این که دربعضی از روایات بطن قرآن با تاویل، تطبیق شده است. لذا برای فهم حقیقت تاویل قرآن و مراد از آن، باید مواردی را که تاویل در مورد قرآن به کار رفته است، مورد مطالعه و دقت قرار داد و با توجه به معنای لغوی و مستعمل فیه کلمه تاویل و قرآین موجود در کلام، معنای مراد از آن را درهر مورد تشخیص دهیم و بانظر به همه موارد، به حقیقت آن پی ببریم. البته توجه به کلمات لغت شناسان و مفسرین و ملاحظه سایر موارد استعمال تاویل (یعنی مواردی که در مورد غیر قرآن به کار رفته) نیزلازم است، زیرا ما را با معانی مستعمل فیه کلمه تاویل و معناهایی که ممکن است تاویل در آن استعمال شود، آشنا می کند و ما را در استظهار و فهم مراد از آن در مواردی که درمورد قرآن به کار رفته است، یاری خواهدکرد.
لفظ تاویل، درضمن هفت سوره از سور قرآن کریم هفده بار استعمال شده است که پنج بار آن (دو بار به طور یقین و به اتفاق مفسرین و سه بار به حسب ظاهر و به نظر مشهور). در مورد قرآن یعنی در حال اضافه به ضمیری که به کل یا بخشی از قرآن برمی گردد، به کار رفته است. و در روایات نیز کلمه تاویل در مورد قرآن، بسیار استعمال شده است، ولی در هیچ آیه و روایتی تاویل قرآن، تعریف و تفسیر نشده و حقیقت آن تبیین نگشته است، جز این که دربعضی از روایات بطن قرآن با تاویل، تطبیق شده است. لذا برای فهم حقیقت تاویل قرآن و مراد از آن، باید مواردی را که تاویل در مورد قرآن به کار رفته است، مورد مطالعه و دقت قرار داد و با توجه به معنای لغوی و مستعمل فیه کلمه تاویل و قرآین موجود در کلام، معنای مراد از آن را درهر مورد تشخیص دهیم و بانظر به همه موارد، به حقیقت آن پی ببریم. البته توجه به کلمات لغت شناسان و مفسرین و ملاحظه سایر موارد استعمال تاویل (یعنی مواردی که در مورد غیر قرآن به کار رفته) نیزلازم است، زیرا ما را با معانی مستعمل فیه کلمه تاویل و معناهایی که ممکن است تاویل در آن استعمال شود، آشنا می کند و ما را در استظهار و فهم مراد از آن در مواردی که درمورد قرآن به کار رفته است، یاری خواهدکرد.
[ویکی فقه] تاویل در قرآن. تاویل قرآن درلسان آیات کریمه و روایات شریفه عبارت است از: معانی و مصادیقی از آیات کریمه که برای غیر راسخان در علم (نبی اکرم - صلی الله علیه و آله وسلّم - و ائمه اطهار - علیهم السّلام -) ظاهر نمی باشد و فهمیدن آن طبق اصول محاوره میسر نیست.
لفظ تاویل، درضمن هفت سوره از سور قرآن کریم هفده بار استعمال شده است که پنج بار آن (دو بار به طور یقین و به اتفاق مفسرین و سه بار به حسب ظاهر و به نظر مشهور). در مورد قرآن یعنی در حال اضافه به ضمیری که به کل یا بخشی از قرآن برمی گردد، به کار رفته است. و در روایات نیز کلمه تاویل در مورد قرآن، بسیار استعمال شده است، ولی در هیچ آیه و روایتی تاویل قرآن، تعریف و تفسیر نشده و حقیقت آن تبیین نگشته است، جز این که دربعضی از روایات بطن قرآن با تاویل، تطبیق شده است. لذا برای فهم حقیقت تاویل قرآن و مراد از آن، باید مواردی را که تاویل در مورد قرآن به کار رفته است، مورد مطالعه و دقت قرار داد و با توجه به معنای لغوی و مستعمل فیه کلمه تاویل و قرآین موجود در کلام، معنای مراد از آن را درهر مورد تشخیص دهیم و بانظر به همه موارد، به حقیقت آن پی ببریم. البته توجه به کلمات لغت شناسان و مفسرین و ملاحظه سایر موارد استعمال تاویل (یعنی مواردی که در مورد غیر قرآن به کار رفته) نیزلازم است، زیرا ما را با معانی مستعمل فیه کلمه تاویل و معناهایی که ممکن است تاویل در آن استعمال شود، آشنا می کند و ما را در استظهار و فهم مراد از آن در مواردی که درمورد قرآن به کار رفته است، یاری خواهدکرد.
معنای تاویل قرآن درلسان آیات
بعد از ملاحظه کلمات لغت شناسان و مفسرین و تتبع درمعانی مستعمل فیه تاویل در استعمالات قرآن و روایات، به مطالعه ودقت در مواردی که تاویل درمورد قرآن کریم به کار رفته است، پرداختیم و به این نتیجه رسیدیم که تاویل قرآن درلسان آیات کریمه و روایات شریفه عبارت است از:معانی و مصادیقی از آیات کریمه که برای غیر راسخان در علم (نبی اکرم - صلی الله علیه و آله وسلّم - و ائمه اطهار - علیهم السّلام -) ظاهر نمی باشد و فهمیدن آن طبق اصول محاوره میسر نیست و آن معانی و مقاصد مزبور چند قسم است:الف - معنای حقیقی و مراد واقعی آیات متشابه.ب - معنا و معارف باطنی آیات کریمه، اعم از آیات محکم و متشابه.ج - مصداق خارجی و تجسم عینی وعده و وعیدهای قرآن کریم درمورد آخرت و سایر پیشگویی های آن.د - مصادیق برجسته ای از مفاهیم آیات کریمه که از دید عرف و افراد عادی، پنهان است.در ذیل، هریک از اقسام مذکور را با شواهدی از آیات و روایات ذکر می نماییم:
← معنای حقیقی و منظور واقعی آیات متشابه
تااینجا بااستظهار ازآیات کریمه و قسمتی از روایات شریفه، علاوه برنتیجه ای که درابتدای سخن بیان شد امور ذیل نیز روشن شد:۱- درقرآن کریم، کلمه تاویل پنج بار در مورد قرآن به کار رفته است: یک بار به معنای مقصود از آیات متشابه "و سه باربه معنای مصداق خارجی و تجسم عینی وعد و وعیدها و خبرهای قرآن در زمینه آخرت "و یک بار هم در معنایی اعم از معنای واقعی آیات متشابه و معارف باطنی ومصادیق مستور آیات کریمه - چه محکم و چه متشابه - به کار رفته است ".۲- تاویل، اختصاص به آیات متشابه ندارد و همه آیات کریمه را شامل می شود.۳- علم به تاویل قرآن، ویژه خداوند و راسخان درعلم " (نبی اکرم وائمه اطهار - علیهم السّلام -) است که با مبداء وحی، در ارتباط بوده و با زبان ویژه قرآن کریم آشنایند و برای دیگران جز از طریق مراجعه به ایشان و استفاده از کلمات درربار آنان برای فهم تاویل قرآن راهی وجود ندارد و غیر آنان حق ندارند بدون دلیل و بیان، از کلام خداوند و روایات نبی اکرم و ائمه هدی - علیهم السّلام - معنایی را بارای و استحسان، برای آیات متشابه قرآن برگزینند ویا مطلبی را که طبق اصول محاوره، آیات برآن دلالت ندارد به عنوان معنای باطنی آیات کریمه عرضه بدارند و ی اآیات کریمه را با مصادیقی که انطباق آیات برآنها آشکارنیست، تطبیق دهند. زیرااین همان تاویل طلبی ناحق و انحرافی است که درآیه کریمه قرآن و در روایت اسماعیل بن جابر"و روایات دیگر، از آن ذمت شده است.
لفظ تاویل، درضمن هفت سوره از سور قرآن کریم هفده بار استعمال شده است که پنج بار آن (دو بار به طور یقین و به اتفاق مفسرین و سه بار به حسب ظاهر و به نظر مشهور). در مورد قرآن یعنی در حال اضافه به ضمیری که به کل یا بخشی از قرآن برمی گردد، به کار رفته است. و در روایات نیز کلمه تاویل در مورد قرآن، بسیار استعمال شده است، ولی در هیچ آیه و روایتی تاویل قرآن، تعریف و تفسیر نشده و حقیقت آن تبیین نگشته است، جز این که دربعضی از روایات بطن قرآن با تاویل، تطبیق شده است. لذا برای فهم حقیقت تاویل قرآن و مراد از آن، باید مواردی را که تاویل در مورد قرآن به کار رفته است، مورد مطالعه و دقت قرار داد و با توجه به معنای لغوی و مستعمل فیه کلمه تاویل و قرآین موجود در کلام، معنای مراد از آن را درهر مورد تشخیص دهیم و بانظر به همه موارد، به حقیقت آن پی ببریم. البته توجه به کلمات لغت شناسان و مفسرین و ملاحظه سایر موارد استعمال تاویل (یعنی مواردی که در مورد غیر قرآن به کار رفته) نیزلازم است، زیرا ما را با معانی مستعمل فیه کلمه تاویل و معناهایی که ممکن است تاویل در آن استعمال شود، آشنا می کند و ما را در استظهار و فهم مراد از آن در مواردی که درمورد قرآن به کار رفته است، یاری خواهدکرد.
معنای تاویل قرآن درلسان آیات
بعد از ملاحظه کلمات لغت شناسان و مفسرین و تتبع درمعانی مستعمل فیه تاویل در استعمالات قرآن و روایات، به مطالعه ودقت در مواردی که تاویل درمورد قرآن کریم به کار رفته است، پرداختیم و به این نتیجه رسیدیم که تاویل قرآن درلسان آیات کریمه و روایات شریفه عبارت است از:معانی و مصادیقی از آیات کریمه که برای غیر راسخان در علم (نبی اکرم - صلی الله علیه و آله وسلّم - و ائمه اطهار - علیهم السّلام -) ظاهر نمی باشد و فهمیدن آن طبق اصول محاوره میسر نیست و آن معانی و مقاصد مزبور چند قسم است:الف - معنای حقیقی و مراد واقعی آیات متشابه.ب - معنا و معارف باطنی آیات کریمه، اعم از آیات محکم و متشابه.ج - مصداق خارجی و تجسم عینی وعده و وعیدهای قرآن کریم درمورد آخرت و سایر پیشگویی های آن.د - مصادیق برجسته ای از مفاهیم آیات کریمه که از دید عرف و افراد عادی، پنهان است.در ذیل، هریک از اقسام مذکور را با شواهدی از آیات و روایات ذکر می نماییم:
← معنای حقیقی و منظور واقعی آیات متشابه
تااینجا بااستظهار ازآیات کریمه و قسمتی از روایات شریفه، علاوه برنتیجه ای که درابتدای سخن بیان شد امور ذیل نیز روشن شد:۱- درقرآن کریم، کلمه تاویل پنج بار در مورد قرآن به کار رفته است: یک بار به معنای مقصود از آیات متشابه "و سه باربه معنای مصداق خارجی و تجسم عینی وعد و وعیدها و خبرهای قرآن در زمینه آخرت "و یک بار هم در معنایی اعم از معنای واقعی آیات متشابه و معارف باطنی ومصادیق مستور آیات کریمه - چه محکم و چه متشابه - به کار رفته است ".۲- تاویل، اختصاص به آیات متشابه ندارد و همه آیات کریمه را شامل می شود.۳- علم به تاویل قرآن، ویژه خداوند و راسخان درعلم " (نبی اکرم وائمه اطهار - علیهم السّلام -) است که با مبداء وحی، در ارتباط بوده و با زبان ویژه قرآن کریم آشنایند و برای دیگران جز از طریق مراجعه به ایشان و استفاده از کلمات درربار آنان برای فهم تاویل قرآن راهی وجود ندارد و غیر آنان حق ندارند بدون دلیل و بیان، از کلام خداوند و روایات نبی اکرم و ائمه هدی - علیهم السّلام - معنایی را بارای و استحسان، برای آیات متشابه قرآن برگزینند ویا مطلبی را که طبق اصول محاوره، آیات برآن دلالت ندارد به عنوان معنای باطنی آیات کریمه عرضه بدارند و ی اآیات کریمه را با مصادیقی که انطباق آیات برآنها آشکارنیست، تطبیق دهند. زیرااین همان تاویل طلبی ناحق و انحرافی است که درآیه کریمه قرآن و در روایت اسماعیل بن جابر"و روایات دیگر، از آن ذمت شده است.
wikifeqh: تأویل_در_قرآن