تاوخانه

لغت نامه دهخدا

تاوخانه. [ ن َ/ ن ِ ] ( اِ مرکب ) تابخانه ، که گرم خانه باشد. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). حمام. ( ناظم الاطباء ). تاوانه. || منزل تابستانی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تاوانه و تابخانه شود. || کوره. ( ناظم الاطباء ). || تابخانه یعنی کاروانسرا . ( لسان العجم شعوری ج 1 ورق 291 ).

فرهنگ عمید

= تاب خانه

پیشنهاد کاربران

بپرس