تاوانه

لغت نامه دهخدا

تاوانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) تابخانه را گویند که گرمخانه باشد. ( برهان ). تابخانه. ( فرهنگ جهانگیری ) ( فرهنگ نظام ) ( لسان العجم شعوری ج 1 ورق 291 ) ( ناظم الاطباء ). مخفف تابخانه است یعنی گرمخانه. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). لفظ مذکور مخفف تاوخانه است یا مرکب از لفظ تاو ( تاب ) و «آنه » بمعنی قابل. ( فرهنگ نظام ). || خانه تابستانی راگویند. ( فرهنگ اوبهی ). گرمخانه ، خانه ایست که در پشت اطاقها سازند. این خانه چون از جریان هوا برکنار است ، در زمستان گرم و در تابستان خنک است :
فلان تاوانه کورا در گشاده ست
سر دیوار او بر در نهاده ست.
( ویس و رامین )

فرهنگ عمید

= تاب خانه

پیشنهاد کاربران

بپرس