تاوان نهادن. [ ن َ دَ ] ( مص مرکب ) گناه یا جرمی را بر کسی نهادن. کسی را مجرم و گنه کار دانستن : پس آنچه شما کردید تاوان آن چون بر دیگران می نهید؟ ( کتاب النقض ص 387 ). آنچه شما رافضیان کردید تاوان با دیگران چون می نهید؟ ( کتاب النقض ص 386 ). رجوع به تاوان و ترکیبات دیگر آن شود.
