تانیت

لغت نامه دهخدا

تانیت. ( اِخ ) ربةالنوع قدیمی فنیقی ها که در کارتاژ ( قرطاجنه ) ستایش میشد.

تأنیة. [ ت َءْی َ ] ( ع مص ) سستی کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). درنگی نمودن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

ربه النوع قدیم فینیقیه و یکی از تجلیات استارته که در قرطاجنه پرستش میشد.
ربه النوع قدیمی فنیقی ها که در کارتاژ ستایش میشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس