[ویکی فقه] تأنی و تأمل در قرآن. تانی و تامل در قرآن، قرائت قرآن با آرامش و درنگ؛ از مستحبات قرائت قرآن است.
مستحب است قاری هنگام خواندن قرآن، قرائت خود را با تانی و تامل پیش ببرد. نقل شده که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم هنگام قرائت قرآن، صدای مبارک خود را می کشیدند و در پایان هر آیه وقف می کردند.
مستحب است قاری هنگام خواندن قرآن، قرائت خود را با تانی و تامل پیش ببرد. نقل شده که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم هنگام قرائت قرآن، صدای مبارک خود را می کشیدند و در پایان هر آیه وقف می کردند.
[ویکی فقه] تانی و تامل در قرآن. تانی و تامل در قرآن، قرائت قرآن با آرامش و درنگ؛ از مستحبات قرائت قرآن است.
مستحب است قاری هنگام خواندن قرآن، قرائت خود را با تانی و تامل پیش ببرد. نقل شده که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم هنگام قرائت قرآن، صدای مبارک خود را می کشیدند و در پایان هر آیه وقف می کردند.
مستحب است قاری هنگام خواندن قرآن، قرائت خود را با تانی و تامل پیش ببرد. نقل شده که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم هنگام قرائت قرآن، صدای مبارک خود را می کشیدند و در پایان هر آیه وقف می کردند.
wikifeqh: تأنی_و_تأمل_در_قرآن