تانک ۶۱

تانک ۶۱ یک تانک اصلی میدان نبرد است که توسط نیروی زمینی دفاع از خود ژاپن ساخته شده و توسط صنایع سنگین میتسوبیشی ساخته و استفاده می شود.
توسعه این تانک در سال ۱۹۵۵ آغاز شد و اولین بار در آوریل ۱۹۶۱ به کار گرفته شد. شماره تیپ از سال استقرار پیروی می کند. در مجموع ۵۶۰ دستگاه تیپ ۶۱ بین سال های ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۵ تولید شد. جانشین این گونه ۶۱، نوع ۷۴ نام دارد. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
امپراتوری ژاپن طیف وسیعی از خودروهای جنگی زرهی تولید کرده بود. با این حال، پس از تسلیم ژاپن فناوری مورد نیاز برای ساخت و ساخت تانک ها و خودروهای زرهی را از دست داد. به دلیل جنگ کره، فرمانده عالی نیروهای متفقین به ژاپن دستور داد تا دوباره نظامی شود، و یک نیروی پلیس مسلح تشکیل داد ( در ابتدا ذخیره پلیس ملی، که بعداً نیروی امنیت ملی نامیده شد، و در نهایت به نیروی دفاع از خود زمینی ژاپن تغییر نام داد ) و تانک های متوسط ام۴ شرمن و تانک های سبک را ارائه کرد. [ ۲]
این تانک ها در طول جنگ جهانی دوم به شدت مورد استفاده قرار گرفتند و پس از تحویل آنها به ژاپن، تنها در چند سال نیاز به تعمیرات اساسی مکانیکی داشتند. از آنجایی که مقدار زیادی از قطعات در شبه جزیره کره مصرف می شد، تولید قطعات یدکی مورد استفاده در ژاپن در داخل کشور ضروری بود و دانش رویه ای در مورد طراحی و نگهداری تانک به سبک آمریکایی شروع به جمع آوری کرد. [ ۲] یک امتیاز مشترک توسط تانک های شرمن و چفی در استفاده ژاپنی ها این بود که میانگین قد خدمه ژاپنی نسبت به سربازان آمریکایی کمتر بود و تانک ها بر اساس استانداردهای ژاپنی جادار در نظر گرفته می شدند.
بر اساس این تجربه، مدیر کل آژانس دفاعی به Technical Research and Development Institute ( 技術研究本部, Gijutsu - kenkyū - honbu؟ ) دستور داد تا در سال ۱۹۵۵ یک تانک داخلی جدید توسعه دهد. [ ۲] در طول جنگ کره، عملکرد T - 34 و M26 Pershing روشن کرده بودند که تانک های جدید ژاپنی به تفنگ های اصلی ۹۰ میلی متری نیاز دارند. [ ۳]
در میان افسران تانک JGSDF دو طرح طراحی برای تانک های جدید وجود داشت. یکی از آنها یک تانک ۲۵ تنی بود که با زمین های صعب العبور ژاپن با شالیزارها و زمین های ضعیفش مطابقت داشت. دیگری یک تانک ۳۵ تنی بود که برای حمل یک تفنگ ۹۰ میلی متری به اندازه کافی بزرگ بود. هر دو طرح دارای مزایا و معایبی بودند، اما پس از بحث های فشرده، طرح ۳۵ تنی به تصویب رسید. [ Note ۱] از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰، یک سری از چهار نمونه اولیه با شماره STA1 تا STA4 تولید شد و آزمایش در سال ۱۹۵۷ آغاز شد. STA3/4 برای JGSDF رضایت بخش بود و در آوریل ۱۹۶۱ وارد خدمت شد. [ ۲]