تانپلیه. [ ی ِ ] ( اِخ ) یا شوالیه های معبد که در سلک نظامیان مذهبی بودند و بسال 1118 م. اساس این جمعیت پایه گذاری شد و اعضاء این جمعیت اختصاصاً خود را در فلسطین مشخص می ساختند، آنان ثروت سرشاری به دست آوردند و در زمره بانکداران پاپ وشاهزادگان درآمدند. «فیلیپ ل ُ بل » خواست که ثروت و نفوذ آنان را پایمال کند از این روی به دنبال دادخواهی و تظلمی که از آنان شده بود، «ژاک دو مولای » فرمانده بزرگ آنان و تمام شوالیه های این فرقه را که در فرانسه بودند، توقیف کرد و ایشان را بمرگ ( به وسیله سوزاندن ) محکوم ساخت ولی پاپ «کِلِمان پنجم » از پادشاه فرانسه خواست که فرمانش را نقض کند ( 1312 م. ).
