تانتاکول

لغت نامه دهخدا

تانتاکول. ( اِ ) مأخوذ از لاتن و در کتب علمی مستعمل است. ضمیمه متحرکی است که بسیاری از جانوران از جمله «مولوسک »ها و «انفوزوار»ها دارند و به جای آلت لامسه و فهم آنان بکار رود.
- تانتاکول داران ؛ این جانوران فقط وقتی جوان هستند دارای مژه میباشند ولی بعد مژه های خود رااز دست میدهند و بوسیله یک ساقه و یا مستقیماً به نقطه ای ثابت می شوند. شکافی برای ورود غذا ندارند و فقط عده زیادی تانتاکول دارند که به وسیله آنها محتویات بدن طعمه خود را می مکند. نمونه های مهم این نیم رده عبارتند از: «پودفیرا» ، «سفروفیرا» ، «الانتوسوما» «افلوتا ژمیپارا» و غیره. ( از جانورشناسی دکترآزرم ص 97 ). رجوع به جانورشناسی عمومی دکتر فاطمی ص 56 و 115 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس