تاناتوس

تاناتوس ( /ˈθænətɒs/ به انگلیسی: Thanatos; [ ۱] یونانی باستان: Θάνατος، «مرگ»، [ ۲] ) در اساطیر یونانی، تجسم مرگ بود. او شخصیتی در اساطیر یونان بود که علی رغم اشاره هایی که به او شده، به ندرت ظاهر می شد.
معادل تاناتوس در اساطیر رومی مورس یا لتوم است. مورس گاهی به اشتباه با ارکوس که معادل یونانی آن هورکوس که خدای سوگند بود، شناخته می شود ولی در اصل او راهنمای مردگان است. [ نیازمند منبع]
هزیود، شاعر یونانی، در کتاب تئوگونیا تصریح کرده که تاناتوس فرزند نیکس ( شب ) و اربوس ( تاریکی ) و برادر هوپنوس ( خواب ) است. [ ۳]
همچنین هومر در شعر حماسی خود، ایلیاد، هیپنوس و تاناتوس را به عنوان برادرهای دوقلوی تأیید کرد. آن ها توسط زئوس از و به دست آپولون، به دلیل تحویل سریع سارپدون نخست به وطنش لیکیه متهم شدند.
در میان خواهران و برادران تاناتوس به شخصیت های منفی دیگری نیز اشاره شده است، مانند گراس ( پیری ) ، ایزیس ( پستی و زجر ) ، موروس ( مجازات و محشر ) ، آپاتی ( فریبکاری ) ، موموس ( ملامت ) ، اریس ( ناسازگاری ) ، نمسیس ( عدالت و انتقام ) ، استوکس، آخرون و خارون.
تاناتوس با سه مویرای ( در آثار هزیود به نام دختران شب شناخته می شوند ) ارتباط داشت، به ویژه آتروپوس، که الهه مرگ بود. او همچنین گاهی به «مرگ صلح آمیز» شناخته می شود. او به عنوان راهنمای مردگان بعضاً جایگزین هرمس می شد.