میان تان سین ( ح. ۱۴۹۳/۱۵۰۰ – 26 آوریل ۱۵۸۹ ) ، که به او سنگیت سامرت و میان نیز گفته می شود یک موسیقیدان کلاسیک هندوستانی بود. او در یک خانواده هندو گائور برهمن متولد شد، هنر خود را در منطقه شمال غربی مادیا پرادش مدرن آموخت و به کمال رساند. او کار خود را آغاز کرد و بیشتر دوران بزرگسالی خود را در دربار و حمایت پادشاه هندو روا، راجا رامچاندرا سینگ ( ۱۵۹۲–۱۵۵۵ ) گذراند، جایی که توانایی های موسیقی تان سین شهرت گسترده ای پیدا کرد. این شهرت او را مورد توجه امپراتور گورکانی اکبر بزرگ قرار داد، او افرادی را نزد راجا رامچاندرا سینگ فرستاد و از تان سن درخواست کرد که به نوازندگان دربارش بپیوندد. تان سین نمی خواست برود، اما راجا رامچاندرا سینگ او را تشویق کرد تا مخاطبان بیشتری به دست آورد و او را همراه با هدایایی نزد اکبر فرستاد. در سال ۱۵۶۲، در حدود ۶۰ سالگی، تان سین، نوازنده وایشناوا به دربار اکبر وارد شد و اجراهای او موضوع بسیاری از مورخان دربار گردید.
... [مشاهده متن کامل]
افسانه های متعددی درباره تان سین نوشته شده است که حقایق و تخیل را در هم می آمیزد و تاریخی بودن این داستان ها مورد تردید قرار گرفته اند. اکبر او را یکی از وزیران ناواراتنا ( نُه جواهر ) نمود و به او لقب «میان» داد که افتخاری به معنای مرد دانشمند است.
تان سین آهنگساز، نوازنده و خواننده ای بود که ترانه های بسیاری در مناطق شمالی شبه قاره هند به او نسبت داده می شود. او همچنین یک نوازنده بود که انواع آلات موسیقی را گسترش داد و بهبود بخشید. او یکی از تأثیرگذارترین شخصیت ها در سنت موسیقی شمال هند در موسیقی کلاسیک هند است که به نام هندوستانی شناخته می شود. مطالعات قرن شانزدهمی او در زمینه موسیقی و آهنگسازی، الهام بخش بسیاری شد و بسیاری از گارانا ( مدارس موسیقی منطقه ای ) هند شمالی او را بنیانگذار اصل و نسب خود معرفی می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
افسانه های متعددی درباره تان سین نوشته شده است که حقایق و تخیل را در هم می آمیزد و تاریخی بودن این داستان ها مورد تردید قرار گرفته اند. اکبر او را یکی از وزیران ناواراتنا ( نُه جواهر ) نمود و به او لقب «میان» داد که افتخاری به معنای مرد دانشمند است.
تان سین آهنگساز، نوازنده و خواننده ای بود که ترانه های بسیاری در مناطق شمالی شبه قاره هند به او نسبت داده می شود. او همچنین یک نوازنده بود که انواع آلات موسیقی را گسترش داد و بهبود بخشید. او یکی از تأثیرگذارترین شخصیت ها در سنت موسیقی شمال هند در موسیقی کلاسیک هند است که به نام هندوستانی شناخته می شود. مطالعات قرن شانزدهمی او در زمینه موسیقی و آهنگسازی، الهام بخش بسیاری شد و بسیاری از گارانا ( مدارس موسیقی منطقه ای ) هند شمالی او را بنیانگذار اصل و نسب خود معرفی می کنند.
