تامین خواسته

دانشنامه آزاد فارسی

تأمین خواسته
یکی از روش های آیین دادرسی مدنی است. در دعاوی حقوقی، خواهان می تواند از دادگاه تقاضا کند تا هنگامی که دادرسی ادامه دارد و حکم قطعی صادر نشده، خوانده را ملزم کند که وجهی یا مالی یا وثیقه ای را برای تأمین و تضمین خواستۀ مدعی، تودیع نماید یا اگر خواستۀ او مال معیّن و مشخصی باشد، آن را توقیف کند. رسیدگی به این درخواست فوری است و در صورتی که شرایط قانونی موجود باشد دادگاه مکلف به صدور آن است. تأمین خواسته، به منظور جلوگیری از تضییع یا تفریط حقوق خواهان است. اما چون ممکن است خواهان، در پایان رسیدگی، محکوم به بی حقی شود و خوانده که اموال او توقیف شده یا مالی یا وجهی را به دادگاه سپرده، متضرر گردد، به همین لحاظ گاه دادگاه به خواهان دستور می دهد مبلغی را متناسب با وضع دعوی، به عنوان خسارات احتمالی به صندوق دادگستری تودیع نماید تا اگر محکوم شد، از محل آن خسارات خوانده جبران گردد. مادۀ ۱۰۸ قانون آئینی دادرسی مدنی. موارد تقاضای تأمین خواسته را مشخص کرده است.

مترادف ها

garnishment (اسم)
ارایش، تامین خواسته، تزئین، احضار شخص ثالی

فارسی به عربی

زینة

پیشنهاد کاربران

درخواست توقیف اموال خوانده اعم از منقول و یا غیر منقول و صورت برداری و ارزیابی و حفظ اموال توقیف شده و توقیف حقوق استخدامی خوانده و اموال منقول وی که نزد شخص ثالث موجود است .
garnish
تضمینی است که خواهان از اموال خوانده قبل از صدور حکم به نفع خودش از دادگاه می خواهد.
تامین در لغت به معنی قراردادن در امن و آسایش می باشد. تامین خواسته راهی برای جلوگیری از تضییع حق است. در این روش، خواهان عین خواسته یا معادل آن را از اموال خوانده تا پایان دادرسی به حیطه توقیف در می آورد و از نقل و انتقال آن جلوگیری می کند تا طلب خود را وصول کند.
...
[مشاهده متن کامل]

هر زمان که حقی از شخصی ضایع شود، مدعی می تواند برای الزام طرف مقابل به احقاق حق اقدام به طرح دعوا کند. در همین راستا برای پیشگیری از تضییع حقوق افراد در طول روند دادرسی و رسیدگی به پرونده، قانونگذار این امکان را فراهم کرده که خواهان بتواند مال معین مورد طلب و یا معادل آن را از اموال خوانده توقیف کند تا در نهایت اگر دادگاه به به نفع او رای صادر کرد، مالی برای احقاق حقوق او وجود باشد.
طرح دعوا باید با رعایت تشریفات معینی انجام شود؛ مانند تقدیم دادخواست. دادخواست ورقه ای است که در آن خواهان مدعی حقی می شود. خواهان در دادخواست خود خوانده و خواسته و دلایلش را بیان می کند.
قرار تامین خواسته بر اساس ماده ۱۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی ممکن است قبل از اقامه دعوی یا در طول دعوی و تا قبل از صدور حکم نهایی و قطعی صادر شود.
قرار تامین خواسته ماهیتی فوری دارد و برای جلوگیری از تضییع حقوقِ مدعی است در نتیجه دادگاه باید فورا در مورد آن تصمیم بگیرد.
لازم به ذکر است که قرار تامین در صورت برطرف شدن علتی که باعث تضییع و تفریط مال مورد تامین بوده و یا استرداد شدن دعوا توسط خواهان تامین می تواند لغو شود.
https://sezaonline. com

بپرس