تامس گریفیت تیلر

تامس گریفیت "گریف" تیلر ( به انگلیسی: Thomas Griffith "Grif" Taylor ) ( زادهٔ ۱ دسامبر ۱۸۸۰ - مرگ ۵ نوامبر ۱۹۶۳ ) جغرافیدان، مردم شناس و جستجوگر بریتانیایی - استرالیایی بود. او از بازماندگان سفر اکتشافی نافرجام ترا نووای رابرت فالکون اسکات در جنوبگان به سال ۱۹۱۰ میلادی بود.
او در انگلستان زاده شد. در ۱۸۹۳ خانواده اش به نیو ساوت ولز استرالیا کوچیدند. او دانش آموختهٔ دانشگاه سیدنی بود. در ۱۹۱۰ با تیم اکتشافی کاپیتان اسکات و در جایگاه زمین شناس گروه همراهی جست. او در اندیشهٔ مطالعهٔ اثرگذاری آب و هوای جنوبگان بر شرایط اقلیمی استرالیا بود. دست آوردهای زمین ریخت شناسانه و فیزیوگرافیکی اش برای او در آینده مدرک دکترای دانشگاه سیدنی را به همراه آورد. او به استادی این دانشگاه رسید و در ۱۹۲۱ رئیس بخش جغرافیای این دانشگاه شد.
تیلر با سیاست استرالیای سفید دولت استرالیا - مبنی پذیرش مهاجران سفیدپوست و جلوگیری از کوچ ناسفیدپوستان بدین سرزمین - به طور کامل موافق نبود. او بر این باور بود که با توجه به وسعت و شرایط اقلیمی استرالیا باید از میان نژاد زرد - که به ادعای او - با شرایط محیطی بهتر کنار می آیند مهاجرانی را بپذیرد. دیدگاه های انتقادی او سبب شد تا نوشته هایش در مدرسه های استرالیای غربی از سوی دولت محلی آن بخش ممنوع شود.
از دید نژادی او بر این باور بود نژادهای سیاه و استرالیایی سان از تبار نئانتدرتال ها بوده و دچار تکامل شده اند. به باور وی نژاد نگریتو ( سیاه پوستان جنوب آسیا ) از تبار نئاندرتال نیستند، بلکه به طور مستقیم از نسل بوزینه می باشند. برخلاف نظر غالب در آن زمان که نژاد نوردیک را می ستودند، تیلر نژاد زرد را سره ترین نژاد می دانست و برتری آنان را بیشتر می دانست. به باور او پیشرفت نژاد اروپایی بیشتر به دلیل در دسترس بودن منابعشان بوده است.
در زمینهٔ زمین شناسی او او با نظریهٔ حرکت قاره ای آلفرد وگنر مخالف بود.
در ۱۹۲۷ او نخستین رئیس جامعهٔ جغرافیای نیو ساوت ولز گردید. در ۱۹۲۹ به دانشگاه شیکاگو و در ۱۹۳۶ به دانشگاه تورنتو رفت و در زمینهٔ جغرافی به استادی پرداخت.