تامره

لغت نامه دهخدا

تامره. [ م َرْ رَ ] ( اِخ ) ناحیتی است به عراق عرب که شعبه ای از نهروان از آنجا گذرد و آن را هم «تامره » نامند. ( از نزهةالقلوب حمداﷲ مستوفی ج 3 ص 46 و 219 ). این نام بضبط یاقوت «تامرا» است. رجوع به تامرا شود.
تامره. [ م َرْ رَ ] ( اِخ ) یکی از دو شعبه آب نهروان به عراق عرب. رجوع به تامره و نزهةالقلوب حمداﷲ مستوفی ج 3 ص 46 و 219 شود. این نام بضبط یاقوت «تامرا» است. رجوع بدان کلمه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس