تام مگوایر ( Tom Maguire ) ( ۲۸ مارس ۱۸۹۲ – ۵ ژوئیه ۱۹۹۳ ) ، یک جمهوری خواه ایرلندی بود، که در فرماندهی غربی در ارتش جمهوری خواه ایرلند ( IRA ) درجه نظامی فرمانده - ژنرال داشت و واحد ضربتی مایوی جنوبی را رهبری کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در ۱۸ سپتمبر ۱۹۲۰، ساختار تیپ مایو تغییر داده شده و به چهار لوای مجزا تقسیم گردید. تام مگوایر به عنوان فرمانده لوای جنوبی مایو گماشته شد.
در ۳ می ۱۹۲۱، مگوایر یک کمین را بالای گزمه نیروهای انتظامی شاهی ایرلند در منطقه تورمکیادی، شهرستان مایو رهبری نموده و چهار تن آن ها را به قتل رساند. واحد ضربتی مگوایر سپس به سوی رشته کوه۲های پارترای رفتند. منبعی ادعا می کند که این واحد توسط بیشتر از ۷۰۰ سرباز و پولیس که توسط هواپیما راهنمایی می شدند، محاصره شده بود. مگوایر زخمی گردید و دستیار او کشته شد، اما این واحد موفق شد بدون تلفات بیشتر فرار کند. تلفات جانب بریتانیایی افشا نشده است، اما باور براین بود که بسیار بلند بوده باشد. برخی تحقیقات این امکان را مطرح می کند که حدود کم تر از چهل سرباز بریتانایی در مجاورت آن ها قرار داشت و با تنها مجروح شدن یک افسر بریتانیای، واحد مگوایر مجبور کرده شد تا سلاح های خود را رها نموده و فرار نمایند.
مگوایر در تعداد زیادی از فعالیت۲های نظامی دیگر نیز دخیل بود، از جمله کمین کیلفال.
در انتخابات ۱۹۲۱ دایل ایرن ( مجلس سفلای ایرلند ) ، مگوایر به عنوان نماینده حوزه انتخابیه مایوی جنوبی - راسکامن جنوبی از حزب شین فین بدون داشتن هیچ رقیبی برنده شد. او با پیمان انگلیس و ایرلند مخالف کرد و به جز از این که هنگام به رأی گذاشتن این پیمان، پاسخ «Níl» ( «نخیر» در فارسی ) را بیان کرد، او در هیچ مباحثه قابل توجه مجلس سفلا که در مورد این پیمان برگزار می شد اشتراک نکرد. وی دوباره در انتخابات سراسری ۱۹۲۲ بدون رقیب به عنوان نماینده انتخاب شد. در انتخابات سراسری ۱۹۲۳، مگوایر با یک رقیب مواجه بود، اما او موفق شد با کسب ۵٬۷۱۲ رأی ( ۱۷٫۸ درصد ) جای گاه دوم را از پنج کرسی حوزه انتخابیه مایوی جنوبی به دست آورد. او عضو بخش اجرایی ضد - پیمان در ارتش جمهوری خواه ایرلند بود، که فرمان دهی نیروهای شورشی در جریان جنگ داخلی ایرلند را بر عهده داشت. مگوایر هنگامی که در تخت خواب خود بود، توسط ارتش ملی دست گیر گردیده و به او گفته شده بود که قرار بود اعدام شود، اما زندگی او بخشیده شده است. هنگامی که او در زندان بود، برادر ۱۷ ساله اش به نام سین مگوایر توسط حکومت اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
در ۱۸ سپتمبر ۱۹۲۰، ساختار تیپ مایو تغییر داده شده و به چهار لوای مجزا تقسیم گردید. تام مگوایر به عنوان فرمانده لوای جنوبی مایو گماشته شد.
در ۳ می ۱۹۲۱، مگوایر یک کمین را بالای گزمه نیروهای انتظامی شاهی ایرلند در منطقه تورمکیادی، شهرستان مایو رهبری نموده و چهار تن آن ها را به قتل رساند. واحد ضربتی مگوایر سپس به سوی رشته کوه۲های پارترای رفتند. منبعی ادعا می کند که این واحد توسط بیشتر از ۷۰۰ سرباز و پولیس که توسط هواپیما راهنمایی می شدند، محاصره شده بود. مگوایر زخمی گردید و دستیار او کشته شد، اما این واحد موفق شد بدون تلفات بیشتر فرار کند. تلفات جانب بریتانیایی افشا نشده است، اما باور براین بود که بسیار بلند بوده باشد. برخی تحقیقات این امکان را مطرح می کند که حدود کم تر از چهل سرباز بریتانایی در مجاورت آن ها قرار داشت و با تنها مجروح شدن یک افسر بریتانیای، واحد مگوایر مجبور کرده شد تا سلاح های خود را رها نموده و فرار نمایند.
مگوایر در تعداد زیادی از فعالیت۲های نظامی دیگر نیز دخیل بود، از جمله کمین کیلفال.
در انتخابات ۱۹۲۱ دایل ایرن ( مجلس سفلای ایرلند ) ، مگوایر به عنوان نماینده حوزه انتخابیه مایوی جنوبی - راسکامن جنوبی از حزب شین فین بدون داشتن هیچ رقیبی برنده شد. او با پیمان انگلیس و ایرلند مخالف کرد و به جز از این که هنگام به رأی گذاشتن این پیمان، پاسخ «Níl» ( «نخیر» در فارسی ) را بیان کرد، او در هیچ مباحثه قابل توجه مجلس سفلا که در مورد این پیمان برگزار می شد اشتراک نکرد. وی دوباره در انتخابات سراسری ۱۹۲۲ بدون رقیب به عنوان نماینده انتخاب شد. در انتخابات سراسری ۱۹۲۳، مگوایر با یک رقیب مواجه بود، اما او موفق شد با کسب ۵٬۷۱۲ رأی ( ۱۷٫۸ درصد ) جای گاه دوم را از پنج کرسی حوزه انتخابیه مایوی جنوبی به دست آورد. او عضو بخش اجرایی ضد - پیمان در ارتش جمهوری خواه ایرلند بود، که فرمان دهی نیروهای شورشی در جریان جنگ داخلی ایرلند را بر عهده داشت. مگوایر هنگامی که در تخت خواب خود بود، توسط ارتش ملی دست گیر گردیده و به او گفته شده بود که قرار بود اعدام شود، اما زندگی او بخشیده شده است. هنگامی که او در زندان بود، برادر ۱۷ ساله اش به نام سین مگوایر توسط حکومت اعدام شد.
