تالشان

لغت نامه دهخدا

تالشان. [ ل ِ ] ( اِ ) تالسان و طیلسان. ( ناظم الاطباء ). اهل تالش در قدیم لباس مخصوصی داشتند که تالشان نامیده میشد و از آن طیلسان معرب شده است. ( فرهنگ نظام ). و پوشش خاصه آن طایفه را [تالش را] تالشانه می نامیده اند و طیلسان معرب پوشش تالشانه است. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). طیلسان. ( منتهی الارب ). جامه ای از پشم درشت که مردم تالش پوشند و این کلمه اصل طیلسان عرب است. رجوع به تالش و طالش و مخصوصاً تالسان و طیلسان و طالسان و منتهی الارب ذیل کلمه طلس شود.
تالشان. [ ل ِ ] ( اِ ) ج ِ تالش. رجوع به تالش ( قوم ) و تاریخ غازانی چ کارل یان ص 136 شود.
تالشان. [ ل َ ] ( اِخ ) از اعمال گیلان. ( معجم البلدان ج 1 ص 354 ) ( مرآت البلدان ج 1 ص 337 ). مؤلف گوید: مقصود از تالشان طوالش است. ( مرآت البلدان ایضاً ). رجوع به تالش ( ناحیه ) و طالش و طوالش شود.

فرهنگ فارسی

از اعمال گیلان ٠

پیشنهاد کاربران

گویند که واژه پارسی میباشد که به معنی پوشش بلند و شاید دینی است که معرب شده و طیلسان دگرگونی یافته.
روخان یا روخون

بپرس