تال، مصطفی وَهْبی (اَربید ۱۸۹۹ـ۱۹۴۹)
شاعر اردنی. در اردن و سوریه تحصیل کرد. معلم، وکیل دعاوی و کارمند دولت بود. مدام با تبعید، خانه نشینی و زندان دست به گریبان بود؛ با این حال، پیوسته با صراحت و دلیرانه درپی رهایی از محدودیت های اجتماعی می پویید. از شراب و آزادی دم می زد و کولی های ماورای اردن را مظهر تابوشکنی های دینی و ریاکاری اقتدار سیاسی می شمرد و می ستود. پیشروترین شاعر اردن تلقی می شود و سروده هایش یادآور شاعران صُعلوک و لورکاست. دیوان تال، پس از مرگ او، در ۱۹۸۲ منتشر شد.
شاعر اردنی. در اردن و سوریه تحصیل کرد. معلم، وکیل دعاوی و کارمند دولت بود. مدام با تبعید، خانه نشینی و زندان دست به گریبان بود؛ با این حال، پیوسته با صراحت و دلیرانه درپی رهایی از محدودیت های اجتماعی می پویید. از شراب و آزادی دم می زد و کولی های ماورای اردن را مظهر تابوشکنی های دینی و ریاکاری اقتدار سیاسی می شمرد و می ستود. پیشروترین شاعر اردن تلقی می شود و سروده هایش یادآور شاعران صُعلوک و لورکاست. دیوان تال، پس از مرگ او، در ۱۹۸۲ منتشر شد.
wikijoo: تال،_مصطفی_وهبی_(اربید_۱۸۹۹ـ۱۹۴۹)