تال زن

لغت نامه دهخدا

تال زن. [ زَ ] ( نف مرکب ) نوازنده تال. ( آنندراج ) :
دهم نسبت تال زن با صبا
که این نافه سایست و آن نغمه سا.
ظهوری ( از آنندراج ).
رجوع به تال ( ساز ) شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) نوازند. تال

پیشنهاد کاربران

بپرس