تافراکین. ( اِخ ) نام خاندانی است که اعضای آن در خدمت دو دولت موحدین و بنی حفص در مغرب بودند و از سال 540 تا 778 هَ. ق. مسند امارت و وزارت و دیگر کارهای بزرگ داشتند و در امور کشوری و سیاسی نفوذ کاملی کرده بودند و به یکی از قبائل بربر انتساب داشتند. عبدالمؤمن اولین سلطان موحدین عمربن تافراکین را به والیگری قابس تعیین کرد و بتدریج مرتبه وی بالا رفت تا آنجا که پادشاه او را در غیبت خود جانشین خویش می ساخت. پس از عمر پسر و سپس نواده وی مشاغل مهم را عهده دار شدند و نسلاً بعد نسل چرخ دستگاه موحدین را بگردش درمی آوردند. یکی دیگر از افراد این خاندان عبدالحق بن تافراکین است که متصدی کارهای بزرگ سلطان مستنصرصاحب تونس ، از خاندان بنی حفص گردید و مقام و منزلتی بزرگ بدست آورد... و ابومحمد تافراکین مشهورترین این دسته از خاندان تافراکین است که به تونس رفته بودند و در زمان سلطان ابواسحاق اقتدار کاملی داشت و پس از وی پسرش ابوعبداﷲ نیز چندی مقام پدر را احراز کردولی بسال 770 هَ. ق. ابواسحاق درگذشت و تونس بدست ابوالعباس افتاد و موجب زوال خاندان تافراکین گردید.( از قاموس الاعلام ترکی ). رجوع به بنی تافراکین شود.
