تاسیوس. ( اِخ ) تاتیوس . از پادشاهان کورها ( سابین ) بنا بروایت افسانه ، وی برای انتقام گرفتن از «رومولس » که زنان ملتش را ربوده بود، اسلحه بدست گرفت و بر اثر خیانت «تارپیا» بر کاپیتون ( قلعه روم ) مسلط شد ولی زنان ، خود را میان پدران و شوهران خویش انداخته و از جنگ و خونریزی مانع شدند. این دو دسته مردم متحداً شهر را مالک شدند و «تاتیوس » ( به لاتن تاسیوس ) قدرت را با «رومولس » تقسیم کرد. تاتیوس پس از پنج سال بوسیله ساکنان «لاوینیوم » بقتل رسید. رجوع به تاتیوس در همین لغت نامه و تاسیوس در کتاب تمدن قدیم فوستل دوکلانژ ترجمه نصراﷲ فلسفی ص 469 شود.
