تاسکره

لغت نامه دهخدا

( تاسکرة ) تاسکرة. [ ک َ رَ ] ( معرب ، اِ ) بلغت بربر کنگرک کوهی. گیاهی که اغنام آن را خورند. ( دزی ج 1 ص 138 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس