تاسرغنت

لغت نامه دهخدا

تاسرغنت. [ س َ غ َ ] ( معرب ، اِ ) بلغت بربر ریشه «تله فیوم امپراتی » ، در نسخه خطی فرهنگ لاتین بعربی کتاب مقدس ( از مآخذ دزی ) آمده که این گیاه بطور خودرو در مغرب الجزیره و اصولاً در مراکش می روید و در ترکیبات عطرها بکار رود. ( دزی ج 1 ص 138 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس