لغت نامه دهخدا
تاس بین. ( نف مرکب ) تاس گردان. کسی که بر تاس ( کاسه ) ادعیه نوشته و دعایی میخواند تا تاس خود به حرکت می آید و به جایی که تاس گردان میخواهد میرود.( فرهنگ نظام ). رجوع به تاس باز و ترکیبات طاس شود. فرهنگ فارسی
( صفت )کسی که بر تاس ( کاسه ) دعا نویسد و خواند تا تاس خود بحرکت آید و بجایی که وی خواهد رود تاس گردان . 