تازی مندرک

لغت نامه دهخدا

تازی مندرک. [ ] ( اِخ ) ظاهراً از امرای خراسان معاصر امیر ابوجعفر احمدبن محمد و نصربن احمد سامانی : باز میان مردمان اوق تعصب «شنگل » و «زاتورق » افتاد اندر سنه احدی واربعین و ابوالفتح [سپهسالار امیر بوجعفر] آنجا شد و ایشان را زجر کرد، باز بوالفتح را خلاف افتاد بسبب «تازی مندرک » و عاصی شد، واز شهر بیرون شد.... ( تاریخ سیستان چ بهار ص 325 ).

فرهنگ فارسی

ظاهرا از امرای خراسان معاصر امیر ابو جعفر احمد بن محمد و نصر بن احمد سامانی .

پیشنهاد کاربران

بپرس