تازه جوان


مترادف تازه جوان: نوجوان، نوبالغ، نورسیده، نوخط، تازه سال، محبوب نوجوان، زیبا، لطیف، زیبارو

لغت نامه دهخدا

تازه جوان. [ زَ / زِ ج َ ] ( ص مرکب )از اسمای محبوب است. ( آنندراج ). بتازگی بسن جوانی رسیده. ( ناظم الاطباء ). حدیث السن. نوجوان :
عیبیش جز این نیست که آبستن گشته ست
او نیز یکی دخترک تازه جوان است.
منوچهری.
چون که من پیرم جهان تازه جوان
گرنه زین مادر بسی من مهترم.
ناصرخسرو.
در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
ساغر می ز کف تازه جوانی بمن آر.
حافظ.
چهره نوخط آن تازه جوان را دریاب
زیر ابر سبک آن برق عنان را دریاب.
صائب ( از آنندراج ).
گشته خوش پیر ظهوری و علاجش اینست
که بتن جانی از آن تازه جوانش بکشم.
ظهوری ( ایضاً ).
|| مجازاً، لطیف. باطراوت. زیبا :
تن او تازه جوان باد و دلش خرم و شاد
پیشه او طرب و مذهب او دانش و داد.
منوچهری.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- نوجوان جوان نو رسیده . ۲- محبوب نوجوان . ۳ - لطیف با طراوت زیبا.

فرهنگ عمید

کسی که تازه به سن جوانی رسیده، نوجوان.

پیشنهاد کاربران

بپرس