تازه برگ

لغت نامه دهخدا

تازه برگ. [ زَ / زِب َ ] ( ص مرکب ) تر. خرم. پرطراوت. جوان :
بسان درختی بود تازه برگ
دل از کین شاهان نترسد ز مرگ.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) برگ تازه ( درخت ) . ۲- ( صفت ) تر خرم پر طراوت جوان .

پیشنهاد کاربران

بپرس