تاز باره

لغت نامه دهخدا

تازباره. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) غلام باره :
بگرفتمش مهار و شدم بر فراز او
چونانکه تازباره شود بر فراز تاز.

روحی ولوالجی.

( صفت ) غلام باره امرد بازی .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید