تاریکی غلیظ. [ کی ِ غ َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تاریکی غلیظ از بلاهائی بود که خداوند عالم بر مصر فرودآورد ( سفر خروج 10:21:23 ) و دور نیست که این مطلب در اثر بخار کثیفی بود که بواسطه تابش آفتاب بفرمان خدا و به امر موسی تشکیل یافته مصریان از آن بسیار خائف گشته و نظیر همان ظلمتی بوده است که در وقت صلیب نمودن مسیح روی زمین را فراگرفت. ( لوقا 23: 44: 45 ) ( قاموس کتاب مقدس ص 241 ). و باز مؤلف قاموس کتاب مقدس آرد: گفته شده است که خداوند در ظلمت غلیظساکن بود. ( سفر خروج 20:21 و اول پادشاهان 8:12 ).
فرهنگ فارسی
تاریکی غلیظ از بلاهائی بود که خداوند عالم بر مصر فرود آورد .
