تاریک میغ

لغت نامه دهخدا

تاریک میغ. ( اِ مرکب ) میغتاریک. ابر سیاه. ابر تیره. ابر تاریک :
پلارک چنان تاخت از روی میغ
که در شب ستاره ز تاریک میغ.

نظامی.

( اسم ) ابر تاریک ابر سیاه.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید