تاریک فام

لغت نامه دهخدا

تاریک فام. ( ص مرکب ) تیره رنگ. سیاهرنگ :
جدا گشت تیغ شهی از نیام
برون شد خوراز میغ تاریک فام.

( گرشاسبنامه ).

( صفت ) تیره رنگ سیاه رنگ .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید