تاریخچه سفلیس موضوعی است که بر روی آن مطالعات بسیار زیادی شده است، اما هنوز خاستگاه دقیق سفلیس مورد مناقشه است. [ ۲] می دانیم که سیفلیس پیش از ورود اروپاییان به قاره آمریکا در این قاره وجود داشت. مناقشه بر سر این است که آیا سفلیس در جای دیگری در جهان هم وجود داشت یا خیر. در این مورد دو فرضیه اولیه وجود دارد:
• فرضیه کلمبی: طبق این فرضیه سفلیس در بازگشت خدمه از سفر دریایی کریستف کلمب از قاره آمریکا به اروپا وارد شد.
• فرضیه پیشاکلمبی: این فرضیه بر این باور است که سفلیس از قبل در اروپا وجود داشته، اما ناشناخته بوده است. [ ۳]
شواهد موجود بیشتر از فرضیه کلمبی حمایت می کنند. [ ۴] [ ۵] اولین نمونه های گسترش سفلیس در اروپا مربوط به سال های ۱۴۹۴/۱۴۹۵ در ناپل ایتالیا، طی حمله فرانسوی ها به ثبت رسیده اند. [ ۶] [ ۳] به علت شیوع این بیماری با بازگشت سربازان فرانسوی، این بیماری در برخی زبان ها به «بیماری فرانسوی» معروف شد و هنوز هم به صورت سنتی آن را به این نام می خوانند. در سال ۱۵۳۰، برای نخستین بار یک شاعر و پزشک ایتالیایی به نام گیرولامو فراکاستورو نام «سفلیس» را برای عنوان یکی از اشعار خود به زبان لاتین به کار برد. این شعر با وزن شش ضربی داکتیلیک، شیوع این بیماری در ایتالیا را توصیف می کند. [ ۷] همچنین به لحاظ تاریخی این بیماری به «آبله بزرگ» نیز مشهور است. [ ۸] [ ۹]
نخستین بار فریتز شادین و اریش هوفمان در سال ۱۹۰۵ باکتری ای را که باعث این بیماری می شود، یعنی «ترپونما پالیدیوم» شناسایی کردند. [ ۶] اولین درمان مؤثر ( سالوارسان ) در سال ۱۹۱۰ توسط پل الریخ به کار گرفته شد، که با بررسی استفاده از پنی سیلین و تأیید کارایی آن در سال ۱۹۴۳ ادامه یافت. [ ۶] [ ۸] قبل از ظهور درمان مؤثر، استفاده از جیوه و روش قرنطینه و درمان هایی که اغلب بدتر از خودِ بیماری بودند، رواج داشتند. [ ۸] احتمال می رود بسیاری از چهره های مشهور تاریخی مانند هنری هشتم، فرانتس شوبرت، آرتور شوپنهاور، ادوارد مانه[ ۶] و آدولف هیتلر[ ۱۰] مبتلا به این بیماری بوده اند.
آمار گرفته شده نشان می دهد که تنها در سال ۱۹۹۹، ۱۲ میلیون مورد جدید آلوده به سفلیس در سراسر جهان مشاهده شد که بیش از ۹۰٪ آنها در کشورهای در حال توسعه زندگی می کردند. [ ۱۱] اگرچه در دهه ۱۹۴۰ به دلیل اینکه پنی سیلین به طور گسترده در دسترس و قابل استفاده بود میزان ابتلاء کاهش چشم گیری داشت، اما پس از آغاز هزاره سوم در بسیاری از کشورها ابتلاء به عفونت افزایش یافته و این ابتلاء در اکثر موارد با ویروس HIV همراه بوده است. دلیل این افزایش تا حدودی به استفاده از شیوه های غیرایمن در رابطه های جنسی میان مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند، افزایش بی بند و باری، تن فروشی، و کاهش استفاده از کاندوم تشخیص داده شده است. [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• فرضیه کلمبی: طبق این فرضیه سفلیس در بازگشت خدمه از سفر دریایی کریستف کلمب از قاره آمریکا به اروپا وارد شد.
• فرضیه پیشاکلمبی: این فرضیه بر این باور است که سفلیس از قبل در اروپا وجود داشته، اما ناشناخته بوده است. [ ۳]
شواهد موجود بیشتر از فرضیه کلمبی حمایت می کنند. [ ۴] [ ۵] اولین نمونه های گسترش سفلیس در اروپا مربوط به سال های ۱۴۹۴/۱۴۹۵ در ناپل ایتالیا، طی حمله فرانسوی ها به ثبت رسیده اند. [ ۶] [ ۳] به علت شیوع این بیماری با بازگشت سربازان فرانسوی، این بیماری در برخی زبان ها به «بیماری فرانسوی» معروف شد و هنوز هم به صورت سنتی آن را به این نام می خوانند. در سال ۱۵۳۰، برای نخستین بار یک شاعر و پزشک ایتالیایی به نام گیرولامو فراکاستورو نام «سفلیس» را برای عنوان یکی از اشعار خود به زبان لاتین به کار برد. این شعر با وزن شش ضربی داکتیلیک، شیوع این بیماری در ایتالیا را توصیف می کند. [ ۷] همچنین به لحاظ تاریخی این بیماری به «آبله بزرگ» نیز مشهور است. [ ۸] [ ۹]
نخستین بار فریتز شادین و اریش هوفمان در سال ۱۹۰۵ باکتری ای را که باعث این بیماری می شود، یعنی «ترپونما پالیدیوم» شناسایی کردند. [ ۶] اولین درمان مؤثر ( سالوارسان ) در سال ۱۹۱۰ توسط پل الریخ به کار گرفته شد، که با بررسی استفاده از پنی سیلین و تأیید کارایی آن در سال ۱۹۴۳ ادامه یافت. [ ۶] [ ۸] قبل از ظهور درمان مؤثر، استفاده از جیوه و روش قرنطینه و درمان هایی که اغلب بدتر از خودِ بیماری بودند، رواج داشتند. [ ۸] احتمال می رود بسیاری از چهره های مشهور تاریخی مانند هنری هشتم، فرانتس شوبرت، آرتور شوپنهاور، ادوارد مانه[ ۶] و آدولف هیتلر[ ۱۰] مبتلا به این بیماری بوده اند.
آمار گرفته شده نشان می دهد که تنها در سال ۱۹۹۹، ۱۲ میلیون مورد جدید آلوده به سفلیس در سراسر جهان مشاهده شد که بیش از ۹۰٪ آنها در کشورهای در حال توسعه زندگی می کردند. [ ۱۱] اگرچه در دهه ۱۹۴۰ به دلیل اینکه پنی سیلین به طور گسترده در دسترس و قابل استفاده بود میزان ابتلاء کاهش چشم گیری داشت، اما پس از آغاز هزاره سوم در بسیاری از کشورها ابتلاء به عفونت افزایش یافته و این ابتلاء در اکثر موارد با ویروس HIV همراه بوده است. دلیل این افزایش تا حدودی به استفاده از شیوه های غیرایمن در رابطه های جنسی میان مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند، افزایش بی بند و باری، تن فروشی، و کاهش استفاده از کاندوم تشخیص داده شده است. [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳]
wiki: تاریخچه سیفلیس