این مقاله در مورد تاریخچه اداره غذا و داروی ایالات متحده FDA است.
تا قرن بیستم، قوانین اندکی در ایالات متحده وجود داشت که، به استثنای یک مورد، قانون کوتاه مدت واکسن در سال ۱۸۱۳ میلادی، محتویات و فروش مواد غذایی و دارویی تولید داخلی را تنظیم کند. مجموعه ای از قوانین ایالتی درجه های مختلفی از محافظت را در برابر شیوه های فروش غیراخلاقی مانند ارائه نادرست مواد تشکیل دهنده محصولات غذایی یا مواد درمانی، ارائه می کرد. تاریخچه FDA را می توان در اواخر قرن نوزدهم و بخش شیمی وزارت زراعت ایالات متحده ( بعدها اداره شیمی – Bureau of Chemistry ) دنبال کرد. تحت رهبری هاروی واشینگتن وایلی، که در سال ۱۸۸۳ میلادی به عنوان شیمیدان ارشد منصوب شد، بخش شیمی تحقیقاتی را در مورد تقلب و نام تجاری نادرست غذا و دارو در بازار آمریکا آغاز نمود. اگرچه آن ها هیچ قدرت تنظیمی نداشتند، این بخش یافته های خود را از سال ۱۸۸۷ تا ۱۹۰۲ میلادی در یک مجموعه ده قسمتی با عنوان غذاها و متقلبین غذایی منتشر کرد. وایلی از این یافته ها و اتحاد با سازمان های مختلف مانند تنظیم کننده های ایالتی، فدراسیون عمومی باشگاه های زنان و انجمن های ملی پزشکان و داروسازان برای لابی کردن به قانون جدید فدرال به منظور تعیین استانداردهای یکسان برای غذا و داروها برای ورود به تجارت بین ایالتی استفاده کرد. مدافع وایلی، زمانی صورت گرفت که عموم مردم در برابر خطرات بازار توسط روزنامه نگاران سرگین کاوی مانند آپتون سینکلر برانگیخته شده بودند و بخشی از روند عمومی افزایش مقررهای فدرال را در مسائل مربوط به امنیت عمومی در عصر ترقی خواهی شد. [ ۱] قانون کنترل زیستی در سال ۱۹۰۲ میلادی پس از جمع آوری آنتی توکسین دیفتری از اسبی به نام جیم که به تیتانوس مبتلا بود و منجر به مرگ چند تن شد، وضع گردید. مرگ بسیاری از مردم در دهه ۱۹۳۰ میلادی، از جمله مرگ «ابن بایرز»[ الف] در سال ۱۹۳۲ در اثر درهنگ رادیتور و بسیاری از زنان، که برخی از آن ها به نام دختران رادیوم شناخته می شوند، سبب شد تا اداره غذا و دارو به سازمان بسیار قدرت مندتری که امروزه می شناسیم، تبدیل گردد. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
در ژوئن ۱۹۰۶، رئیس جمهور تئودور روزولت قانون غذا و دارو را امضا کرد، که به نام مدافع اصلی آن «قانون وایلی» نیز شناخته می شود. [ ۱] این قانون، تحت مجازات توقیف کالا، حمل و نقل بین ایالتی مواد غذایی را که «آلوده به تقلب»[ ب] بودند ممنوع ساخت. اصطلاح «آلوده به تقلب» به افزودن پرکننده های «با کیفیت یا قدرت کاهش یافته»، رنگ آمیزی برای پنهان کردن «آسیب یا کم ارزش بودن»، ترکیبات با افزودنی های «مضر برای سلامتی» یا استفاده از مواد «کثیف، تجزیه شده یا فاسد» اشاره دارد. این قانون مجازات های مشابهی را برای بازاریابی بین ایالتی داروهای «تقلبی» نیز اعمال کرد که در آن «استاندارد قدرت، کیفیت، یا خالص بودن» مواد متشکل فعال یا به وضوح روی برچسب ذکر نشده یا در داروسازی ایالات متحده یا فرمولاری ملی ذکر نشده بود. این قانون هم چنین «نام تجاری نادرست» غذا و دارو را ممنوع کرد. [ ۶] مسئولیت بررسی مواد غذایی و داروها برای چنین «تقلب» یا «نام تجاری نادرست» به دفتر شیمی USDA وایلی واگذار شده بود. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتا قرن بیستم، قوانین اندکی در ایالات متحده وجود داشت که، به استثنای یک مورد، قانون کوتاه مدت واکسن در سال ۱۸۱۳ میلادی، محتویات و فروش مواد غذایی و دارویی تولید داخلی را تنظیم کند. مجموعه ای از قوانین ایالتی درجه های مختلفی از محافظت را در برابر شیوه های فروش غیراخلاقی مانند ارائه نادرست مواد تشکیل دهنده محصولات غذایی یا مواد درمانی، ارائه می کرد. تاریخچه FDA را می توان در اواخر قرن نوزدهم و بخش شیمی وزارت زراعت ایالات متحده ( بعدها اداره شیمی – Bureau of Chemistry ) دنبال کرد. تحت رهبری هاروی واشینگتن وایلی، که در سال ۱۸۸۳ میلادی به عنوان شیمیدان ارشد منصوب شد، بخش شیمی تحقیقاتی را در مورد تقلب و نام تجاری نادرست غذا و دارو در بازار آمریکا آغاز نمود. اگرچه آن ها هیچ قدرت تنظیمی نداشتند، این بخش یافته های خود را از سال ۱۸۸۷ تا ۱۹۰۲ میلادی در یک مجموعه ده قسمتی با عنوان غذاها و متقلبین غذایی منتشر کرد. وایلی از این یافته ها و اتحاد با سازمان های مختلف مانند تنظیم کننده های ایالتی، فدراسیون عمومی باشگاه های زنان و انجمن های ملی پزشکان و داروسازان برای لابی کردن به قانون جدید فدرال به منظور تعیین استانداردهای یکسان برای غذا و داروها برای ورود به تجارت بین ایالتی استفاده کرد. مدافع وایلی، زمانی صورت گرفت که عموم مردم در برابر خطرات بازار توسط روزنامه نگاران سرگین کاوی مانند آپتون سینکلر برانگیخته شده بودند و بخشی از روند عمومی افزایش مقررهای فدرال را در مسائل مربوط به امنیت عمومی در عصر ترقی خواهی شد. [ ۱] قانون کنترل زیستی در سال ۱۹۰۲ میلادی پس از جمع آوری آنتی توکسین دیفتری از اسبی به نام جیم که به تیتانوس مبتلا بود و منجر به مرگ چند تن شد، وضع گردید. مرگ بسیاری از مردم در دهه ۱۹۳۰ میلادی، از جمله مرگ «ابن بایرز»[ الف] در سال ۱۹۳۲ در اثر درهنگ رادیتور و بسیاری از زنان، که برخی از آن ها به نام دختران رادیوم شناخته می شوند، سبب شد تا اداره غذا و دارو به سازمان بسیار قدرت مندتری که امروزه می شناسیم، تبدیل گردد. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
در ژوئن ۱۹۰۶، رئیس جمهور تئودور روزولت قانون غذا و دارو را امضا کرد، که به نام مدافع اصلی آن «قانون وایلی» نیز شناخته می شود. [ ۱] این قانون، تحت مجازات توقیف کالا، حمل و نقل بین ایالتی مواد غذایی را که «آلوده به تقلب»[ ب] بودند ممنوع ساخت. اصطلاح «آلوده به تقلب» به افزودن پرکننده های «با کیفیت یا قدرت کاهش یافته»، رنگ آمیزی برای پنهان کردن «آسیب یا کم ارزش بودن»، ترکیبات با افزودنی های «مضر برای سلامتی» یا استفاده از مواد «کثیف، تجزیه شده یا فاسد» اشاره دارد. این قانون مجازات های مشابهی را برای بازاریابی بین ایالتی داروهای «تقلبی» نیز اعمال کرد که در آن «استاندارد قدرت، کیفیت، یا خالص بودن» مواد متشکل فعال یا به وضوح روی برچسب ذکر نشده یا در داروسازی ایالات متحده یا فرمولاری ملی ذکر نشده بود. این قانون هم چنین «نام تجاری نادرست» غذا و دارو را ممنوع کرد. [ ۶] مسئولیت بررسی مواد غذایی و داروها برای چنین «تقلب» یا «نام تجاری نادرست» به دفتر شیمی USDA وایلی واگذار شده بود. [ ۱]
