باشگاه فوتبال بایرن مونیخ ( به آلمانی: Bayern München ) یک باشگاه ورزشی آلمانی است که در مونیخ، بایرن واقع شده است. این تیم بیشتر به خاطر تیم فوتبال حرفه ای اش که در بوندس لیگا بازی می کند، بالاترین سطح سیستم لیگ فوتبال آلمان است و با کسب رکورد ۳۰ عنوان ملی و ۲۰ جام ملی، موفق ترین باشگاه در تاریخ فوتبال آلمان است. [ ۱]
این باشگاه که در سال ۱۹۰۰ توسط یازده بازیکن فوتبال به رهبری فرانتس جان[ ۲] تأسیس شد، بزرگ ترین موفقیت خود را در اواسط دهه ۱۹۷۰ به دست آورد؛ زمانی که تحت کاپیتانی فرانتس بکن باوئر، سه بار پیاپی قهرمان جام باشگاه های اروپا شد ( ۷۶–۱۹۷۴ ) . بایرن همچنین یک قهرمانی در جام یوفا، یک جام برندگان جام اروپا، یک سوپر جام یوفا، یک جام باشگاه های جهان و دو جام بین قاره ای را به دست آورده است که آن را به یکی از موفق ترین باشگاه های اروپایی در سطح بین المللی تبدیل کرده است. از زمان تشکیل بوندسلیگا، بایرن با ۲۹ عنوان قهرمانی در فوتبال آلمان بوده و ۱۰ عنوان از ۱۳ عنوان اخیر را کسب کرده است.
این باشگاه در سال ۱۹۰۰ هنگامی که تعدادی از علاقه مندان به فوتبال از باشگاه ژیمناستیک مونیخ ۱۸۷۹ جدا شدند تا از نفوذ ژیمناستیک های باشگاه که شور و شوق زیادی برای بازی جدید نداشتند، در امان بمانند، شکل گرفت. تقریباً از ابتدا، بایرن یک تیم محلی قدرتمند بود اما نتوانست تأثیر زیادی فراتر از آن داشته باشد.
به دلایل مالی و برای بهره مندی از امکانات بهتری که در اختیار باشگاه های دیگر بود، دو بار وارد ادغام شدند. در سال ۱۹۰۶، آنها با باشگاه ورزشی مونیخ مذاکره کردند. به عنوان بخشی از این ترتیب، فوتبالیست ها رنگ مشکی را به عنوان یکی از رنگ های تیم خود کنار گذاشتند و قرمز و سفید شرکای جدید خود را که تا به امروز می پوشند، انتخاب کردند. بایرن اولین عنوان خود را به عنوان قهرمان لیگ باواریا در سال ۱۹۰۹ به عنوان بخش ام اس سی به دست آورد. در سال ۱۹۱۹، اندکی پس از جنگ جهانی اول، بایرن ام اس سی را ترک کرد، که تمرکز آن بر روی هاکی روی چمن و تنیس بود، ورزش هایی که هنوز هم در آن ها فعال هستند. پس از آن بایرن به نیروهای باشگاه ژیمناستیک و ورزش ۱۸۹۰ جان مونیخ پیوست تا اینکه در سال ۱۹۲۳ آن باشگاه را ترک کرد و از آن زمان تاکنون مستقل باقی مانده است.
در آن روزهای اولیه، فوتبال باواریا تحت سلطه تیم هایی از فرانکونیا، در شمال ایالت، به ویژه باشگاه نورنبرگ و همسایگان شهر دوقلوی آنها گروتر فورث. بود. در سال ۱۹۱۴، فورت اولین تیم از ایالت بود که قهرمان ملی شد و تا سال ۱۹۳۰ این دو تیم هشت عنوان را بین خود جمع کردند. کورت لاندوئر، رئیس بایرن، از سال ۱۹۱۳ تا ۱۹۳۳ و از سال۱۹۴۷ تا دهه ۱۹۵۰، به طور مداوم این دفتر را بر عهده داشت و رویکردی استراتژیک برای ایجاد تیم و به چالش کشیدن این سلطه اتخاذ کرد. او ویلیام تاونلی را به عنوان اولین مربی حرفه ای تیم استخدام کرد. این مرد انگلیسی بهترین مربی در بازار آلمان بود و در سال ۱۹۱۰ با کارلسروهه اف وی قهرمانی داشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین باشگاه که در سال ۱۹۰۰ توسط یازده بازیکن فوتبال به رهبری فرانتس جان[ ۲] تأسیس شد، بزرگ ترین موفقیت خود را در اواسط دهه ۱۹۷۰ به دست آورد؛ زمانی که تحت کاپیتانی فرانتس بکن باوئر، سه بار پیاپی قهرمان جام باشگاه های اروپا شد ( ۷۶–۱۹۷۴ ) . بایرن همچنین یک قهرمانی در جام یوفا، یک جام برندگان جام اروپا، یک سوپر جام یوفا، یک جام باشگاه های جهان و دو جام بین قاره ای را به دست آورده است که آن را به یکی از موفق ترین باشگاه های اروپایی در سطح بین المللی تبدیل کرده است. از زمان تشکیل بوندسلیگا، بایرن با ۲۹ عنوان قهرمانی در فوتبال آلمان بوده و ۱۰ عنوان از ۱۳ عنوان اخیر را کسب کرده است.
این باشگاه در سال ۱۹۰۰ هنگامی که تعدادی از علاقه مندان به فوتبال از باشگاه ژیمناستیک مونیخ ۱۸۷۹ جدا شدند تا از نفوذ ژیمناستیک های باشگاه که شور و شوق زیادی برای بازی جدید نداشتند، در امان بمانند، شکل گرفت. تقریباً از ابتدا، بایرن یک تیم محلی قدرتمند بود اما نتوانست تأثیر زیادی فراتر از آن داشته باشد.
به دلایل مالی و برای بهره مندی از امکانات بهتری که در اختیار باشگاه های دیگر بود، دو بار وارد ادغام شدند. در سال ۱۹۰۶، آنها با باشگاه ورزشی مونیخ مذاکره کردند. به عنوان بخشی از این ترتیب، فوتبالیست ها رنگ مشکی را به عنوان یکی از رنگ های تیم خود کنار گذاشتند و قرمز و سفید شرکای جدید خود را که تا به امروز می پوشند، انتخاب کردند. بایرن اولین عنوان خود را به عنوان قهرمان لیگ باواریا در سال ۱۹۰۹ به عنوان بخش ام اس سی به دست آورد. در سال ۱۹۱۹، اندکی پس از جنگ جهانی اول، بایرن ام اس سی را ترک کرد، که تمرکز آن بر روی هاکی روی چمن و تنیس بود، ورزش هایی که هنوز هم در آن ها فعال هستند. پس از آن بایرن به نیروهای باشگاه ژیمناستیک و ورزش ۱۸۹۰ جان مونیخ پیوست تا اینکه در سال ۱۹۲۳ آن باشگاه را ترک کرد و از آن زمان تاکنون مستقل باقی مانده است.
در آن روزهای اولیه، فوتبال باواریا تحت سلطه تیم هایی از فرانکونیا، در شمال ایالت، به ویژه باشگاه نورنبرگ و همسایگان شهر دوقلوی آنها گروتر فورث. بود. در سال ۱۹۱۴، فورت اولین تیم از ایالت بود که قهرمان ملی شد و تا سال ۱۹۳۰ این دو تیم هشت عنوان را بین خود جمع کردند. کورت لاندوئر، رئیس بایرن، از سال ۱۹۱۳ تا ۱۹۳۳ و از سال۱۹۴۷ تا دهه ۱۹۵۰، به طور مداوم این دفتر را بر عهده داشت و رویکردی استراتژیک برای ایجاد تیم و به چالش کشیدن این سلطه اتخاذ کرد. او ویلیام تاونلی را به عنوان اولین مربی حرفه ای تیم استخدام کرد. این مرد انگلیسی بهترین مربی در بازار آلمان بود و در سال ۱۹۱۰ با کارلسروهه اف وی قهرمانی داشت.
