یهودیان یک گروه قومی - مذهبی اقلیت در ویتنام هستند که در حال حاضر فقط حدوداً از ۳۰۰ نفر تشکیل شده اند. [ ۱] اگرچه یهودیان در ویتنام حضور داشته و یهودیت از پایان سده نوزدهم میلادی رواج داشته است، اما بیشتر پیروان خارج از کشور مهاجران بوده و هستند و هنوز هم باقی مانده اند، و تعداد زیادی از آنها بومی ویتنامی نیستند. [ ۲]
اولین یهودیانی که از ویتنام بازدید کردند احتمالاً در زمان سلسله نگوین و به دنبال استعمار فرانسه در این کشور در نیمه دوم سده نوزدهم وارد شدند. تعداد اندکی ارجاع به اسکان یهودیان در سایگون وجود دارد که در صفحات تواریخ یهودی در دهه های ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ پخش شده است.
در دانشنامه یهودی از بازرگان و مالک کشتی فرانسوی به نام ژول روف ( ۱۹۰۳–۱۸۵۳ ) نام برده شده است که در هندوچین در دهه ۱۸۷۰ فعال بود و «یکی از پیشگامان نفوذ فرانسه در آن کشور» شد. بر اساس دانشنامه یهودی، [ ۳] "در سال ۱۸۷۲ روف یکی از پیشگامان دانش فرانسه از هند و چین شد. " وی همچنین در منابع دیگر اعتبار دارد که هم "آغازگر طرح راه آهن سایگون - می تو، در کوچین چینا، و هم بنیانگذار و مدیر کل" Messageries Fluviales de Cochinchine "بوده است[ ۴] [ ۵] که با حمایت از یارانه های دولت فرانسه، گسترش تجارت فرانسه در هند و چین را از طریق مسیر رودخانه مکونگ تا حد زیادی تسهیل کرد. [ ۶] ژول روف در اواخر آوریل ۱۸۸۹، هنگامی که با امضای طوماری به دولت فرانسه تقاضای تخفیف از واردات پنبه از هندوچین را تسویه کرد، همچنان در تجارت منطقه ای فعال بود. [ ۷]
میان سالهای ۱۸۸۳ و ۱۸۸۶، سربازان و افسران یهودی در ارتش فرانسه در فتح تونکین جنگیدند. یکی از این سربازان، از خانواده ای چند نفره در ارتش فرانسه، لویی ناکه بود. ناکه، که سرانجام به درجه ناخدا نائل شد و در جنگ جهانی اول در نبرد کشته شد، مدال دو تونکین[ ۸] به خاطر اقداماتش در تونکین و آنام دریافت کرد و به عنوان قهرمان «اردر سلطنتی دو کامبوج» درآمد. [ ۹] [ ۱۰]
طبق دانشنامه جهانی یهود، میان سالهای ۱۹۲۹ و ۱۹۳۲، کنسولگری آمریکا در سایگون یک دیپلمات به نام هنری ساموئل واترمن بود که یهودی بود. در سال ۱۹۳۰، واترمن در مورد رشد کمونیسم در ویتنام به ایالات متحده گزارش داد، اما مقامات ارشد وی در وزارت امور خارجه گزارش وی را رد کردند و گفت که "مقامات فرانسه او را با هوای گرم زیادی در مورد تهدید کمونیستی پر کرده اند. "[ ۱۱] معلوم شد که گزارش های واترمن در توصیف کنگ سان دقیق بوده و به دنگ کنگ سن ویتنام ( حزب کمونیست ویتنام ) اشاره دارد که از مسکو و کانتون هدایت می شود و در واقع "تهدید فزاینده ای برای استعمار در جنوب شرقی آسیا وجود دارد "[ ۱۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین یهودیانی که از ویتنام بازدید کردند احتمالاً در زمان سلسله نگوین و به دنبال استعمار فرانسه در این کشور در نیمه دوم سده نوزدهم وارد شدند. تعداد اندکی ارجاع به اسکان یهودیان در سایگون وجود دارد که در صفحات تواریخ یهودی در دهه های ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ پخش شده است.
در دانشنامه یهودی از بازرگان و مالک کشتی فرانسوی به نام ژول روف ( ۱۹۰۳–۱۸۵۳ ) نام برده شده است که در هندوچین در دهه ۱۸۷۰ فعال بود و «یکی از پیشگامان نفوذ فرانسه در آن کشور» شد. بر اساس دانشنامه یهودی، [ ۳] "در سال ۱۸۷۲ روف یکی از پیشگامان دانش فرانسه از هند و چین شد. " وی همچنین در منابع دیگر اعتبار دارد که هم "آغازگر طرح راه آهن سایگون - می تو، در کوچین چینا، و هم بنیانگذار و مدیر کل" Messageries Fluviales de Cochinchine "بوده است[ ۴] [ ۵] که با حمایت از یارانه های دولت فرانسه، گسترش تجارت فرانسه در هند و چین را از طریق مسیر رودخانه مکونگ تا حد زیادی تسهیل کرد. [ ۶] ژول روف در اواخر آوریل ۱۸۸۹، هنگامی که با امضای طوماری به دولت فرانسه تقاضای تخفیف از واردات پنبه از هندوچین را تسویه کرد، همچنان در تجارت منطقه ای فعال بود. [ ۷]
میان سالهای ۱۸۸۳ و ۱۸۸۶، سربازان و افسران یهودی در ارتش فرانسه در فتح تونکین جنگیدند. یکی از این سربازان، از خانواده ای چند نفره در ارتش فرانسه، لویی ناکه بود. ناکه، که سرانجام به درجه ناخدا نائل شد و در جنگ جهانی اول در نبرد کشته شد، مدال دو تونکین[ ۸] به خاطر اقداماتش در تونکین و آنام دریافت کرد و به عنوان قهرمان «اردر سلطنتی دو کامبوج» درآمد. [ ۹] [ ۱۰]
طبق دانشنامه جهانی یهود، میان سالهای ۱۹۲۹ و ۱۹۳۲، کنسولگری آمریکا در سایگون یک دیپلمات به نام هنری ساموئل واترمن بود که یهودی بود. در سال ۱۹۳۰، واترمن در مورد رشد کمونیسم در ویتنام به ایالات متحده گزارش داد، اما مقامات ارشد وی در وزارت امور خارجه گزارش وی را رد کردند و گفت که "مقامات فرانسه او را با هوای گرم زیادی در مورد تهدید کمونیستی پر کرده اند. "[ ۱۱] معلوم شد که گزارش های واترمن در توصیف کنگ سان دقیق بوده و به دنگ کنگ سن ویتنام ( حزب کمونیست ویتنام ) اشاره دارد که از مسکو و کانتون هدایت می شود و در واقع "تهدید فزاینده ای برای استعمار در جنوب شرقی آسیا وجود دارد "[ ۱۲]
wiki: تاریخ یهودیان در ویتنام