تاریخ کانبرا

قبل از استقرار اروپایی ها، منطقه ای که باید کانبرا در آن ساخته می شد، زیست گاه فصلی مردم انگوناوال و والگالو بود. مردم انکاریگو در جنوب شرقی کانبرا، گاندانگورا در شمال، یوئن در ساحل و ویرا جوری ها در شرق زندگی می کردند. یافته های باستان شناسی از ناحیة کانبرا نشان از زندگی انسان در حدود ۲۱۰۰۰ سال قبل می دهد. کلمة «کانبراً از نام مردمم محلی انگابری گرفته شده که از خانوادة انگوناوال است یا از واژه «کامبرا» به معنی «محل ملاقات» در زبان انگوناوال گرفته شده است.
سکنی گزینی اروپایی ها در منطقه کانبرا از اوایل سالهای ۱۸۲۰ آغاز شد. چهار گروه بین ۱۸۲۰ تا ۱۸۲۴ به استرالیا سفر کردند. استقرار سفید پوستان احتمالاً از سال ۱۸۲۴ آغاز شد که مرزعه ای در آکتون پینسولا بوسیلة جوشوا جان مور ساخته شد. او در سال ۱۸۲۶ منطقه را گسترش داد و نام آنرا کانبری گذاشت. جمعیت اروپایی ها در کانبرا در طول قرن نوزده به آهستگی افزایش می یافت. معروف ترین آنها خانوادة کمپل از «دانترون» بودند که خانة سنگی آنها اکنون دفتر کالج سلطنتی نظامی، دانترون است. کمپل ها مسئولیت دیگر خانواده های اسکاتلندی را پذیرفتند تا روی زمینهای آنها کار کنند. با افزایش حضور اروپایی ها، جمعیت بومی به علت بیماری هایی مثل آبله و سرخک روبه کاهش یافت.
تغییر نواحی کشاورزی نیوساوت ولز ( NSW ) به پایتخت کشور، پس از مذاکرات در فدراسیون استرالیا در اواخر قرن نوزده آغاز شد. پس از گفتگوی طولانی بر سر انتخاب ملبورن یا سیدنی به عنوان پایتخت، تصمیم گرفته شد که پایتخت جدید در نیو ساوت ولز ساخته شود و موقتاً ملبون پایتخت باشد. کانبرا به عنوان محل مورد نظر در سال ۱۹۰۸ انتخاب شد. دولت NSW از مناطق پایتخت فدرال صرفنظر کرد و آنها را به دولت فدرال واگذار کرد. در یک مسابقة طراحی بین المللی در ۱ ژانویه ۱۹۱۰، طرح والتر بورلی گریفن انتخاب شد و در سال ۱۹۱۳، گریفن به عنوان هدایت کنندة فدرال برای طراحی و ساخت منصوب شد و کار ساخت و ساز آغاز گردید. نام شهر، توسط خانم گرترود دنمان، همسر فرماندار آینده _ ژنرال استرالیایی توماس دنمان، سومین بارون دنمان | لرد دنمان در مراسمی در تالار کوراجونگ که اکنون خانة پارلمان کانبرا است، به طور رسمی اعلام گشت. "روز کانبراً یک روز تعطیلی همگانی است که در سومین دوشنبه ماه مارس بنیان گذاری کانبرا را جشن می گیرند.
دولت فدرال در ۹ مه ۱۹۲۷ به کانبرا منتقل شد و خانة قدیمی پارلمان را افتتاح کرد. نخست وزیر، استانلی بروس، چند روز زودتر به طور رسمی در «لژ» مستقر شده بود، توسعة برنامه ریزی شدة شهر در سال ۱۹۳۰ و افسردگی عمومی مردم استرالیا بخاطر جنگ جهانی، متوقف شد. برخی پروژه های مربوط به آن دوره مثل ساخت کلیسای کاتولیک های استرالیا و کلیسای آنگلیکان های استرالیا، هیچ گاه به اتمام نرسید. پس از جنگ جهانی دوم توسعة کانبرا از سر گرفته شد و سازمانهای مختلف دولتی از ملبورن به کانبرا منتقل شدند. پروژه های خانه سازی دولتی در پایتخت برای اسکان جمعیت رو به رشد شهر، در نظر گرفته شد. قسمت های شمالی و جنوبی کانبرا در سال ۱۹۵۰ توسعه یافتند و توسعة شهری در حومة کانبرا مثل وودن والی و بلکونن در سالهای ۱۹۶۰ انجام شد. ساخت دریاچة بورلی گریفن در سال ۱۹۶۳ به پایان رسید.