تاریخ نگاری جنگ های صلیبی ( انگلیسی: Historiography of the Crusades ) ، شامل فعالیت های مربوط به بررسی منابع اولیه تاریخی موجود در رابطه با حوادث و رویدادهای مرتبط با جنگ های صلیبی و البته بررسی انتقادی این منابع اولیه می شود.
تعبیر «جنگ صلیبی» معادل واژه انگلیسی Crusade است که خود از واژه اسپانیایی Cruzada ( دارای نشانِ صلیب ) برگرفته شده است؛ زیرا شرکت کنندگان مسیحی در این جنگ، به دستور پاپ اوربان دوم، آغاز کننده این جنگ ها، بر روی شانه راست لباس یا زره خود نشان صلیب می دوختند. واژه Crusade در سده هجدهم میلادی ابداع شد که تاکنون نیز به کار می رود. [ ۱]
از نظر تاریخی، یک قرن بعد از آغاز نخستین جنگ صلیبی، در ۵۹۶ هجری/۱۱۹۹ میلادی، در زمان پاپ اینوسنت سوم واژهٔ لاتین Crucesignati/ Crusesignati که به معنای دارای نشان صلیب بود، در اروپا پدیدار شد؛ ولی در آغاز این جنگ ها و براساس کتبی که در این رابطه نوشته است، مهاجمان مسیحی، زائر نامیده می شدند. مورخان غربی معاصر با نخستین جنگ صلیبی اغلب از واژه هایی همچون زیارت، حمله، سفر به سرزمین مقدس، جنگ مقدس، حمله صلیب، حمله عمومی و طرح عیسی مسیح استفاده کرده اند. مورخان معاصر اسلامی نیز، بی توجه به مضمون دینی این نامگذاری، همان را پذیرفته اند، در حالی که مورخان مسلمان معاصرِ جنگ های صلیبی مثل ابن قلانسی، عمادالدین کاتب، ابن اثیر، ابن عدیم، ابن شداد و ابن واصل، هیچ گاه از کلماتی چون صلیبی ها و جنگ صلیبی استفاده نکرده و کلمه «فرنج» یا «فرنجه» ( فرنگان/ فرنگیان ) را به کار برده اند، زیرا فرانسوی ها بیشترین سهم را در شروع این جنگ ها داشتند. [ ۲]
از نظر اصطلاحی، منظور از جنگ های صلیبی در میان اکثر مورخان جهان، لشکرکشی های فرماندهان، اربابان و پادشاهان مسیحی اروپای لاتین، به ویژه از کشور فرانسه، تحت نظر و هدایت پاپ، از ۱۰۹۵ تا ۱۲۹۱ میلادی است که به بهانه بازپس گیری اورشلیم، شهر مقدس مسیحیان، صورت گرفت، هرچند انگیزه و بهانه های دیگری همچون دلایل سیاسی و اقتصادی برای آغاز این جنگ ها مطرح است. بسیاری از مورخان معاصر باور دارند که جنگ های صلیبی دارای مفهومی وسیع تر، یعنی جنگ و ستیز همیشگی میان شرق و غرب، است که قبل تر از قرون وسطی آغاز شده است؛ و با گسترش مسیحیت در غرب و سپس ظهور اسلام در قرن ۷ میلادی و گسترش آن در شرق، این کشمکش جنبهٔ دینی نیز به خود گرفت و به ستیز میان جهان اسلام و مسیحیت تبدیل شد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتعبیر «جنگ صلیبی» معادل واژه انگلیسی Crusade است که خود از واژه اسپانیایی Cruzada ( دارای نشانِ صلیب ) برگرفته شده است؛ زیرا شرکت کنندگان مسیحی در این جنگ، به دستور پاپ اوربان دوم، آغاز کننده این جنگ ها، بر روی شانه راست لباس یا زره خود نشان صلیب می دوختند. واژه Crusade در سده هجدهم میلادی ابداع شد که تاکنون نیز به کار می رود. [ ۱]
از نظر تاریخی، یک قرن بعد از آغاز نخستین جنگ صلیبی، در ۵۹۶ هجری/۱۱۹۹ میلادی، در زمان پاپ اینوسنت سوم واژهٔ لاتین Crucesignati/ Crusesignati که به معنای دارای نشان صلیب بود، در اروپا پدیدار شد؛ ولی در آغاز این جنگ ها و براساس کتبی که در این رابطه نوشته است، مهاجمان مسیحی، زائر نامیده می شدند. مورخان غربی معاصر با نخستین جنگ صلیبی اغلب از واژه هایی همچون زیارت، حمله، سفر به سرزمین مقدس، جنگ مقدس، حمله صلیب، حمله عمومی و طرح عیسی مسیح استفاده کرده اند. مورخان معاصر اسلامی نیز، بی توجه به مضمون دینی این نامگذاری، همان را پذیرفته اند، در حالی که مورخان مسلمان معاصرِ جنگ های صلیبی مثل ابن قلانسی، عمادالدین کاتب، ابن اثیر، ابن عدیم، ابن شداد و ابن واصل، هیچ گاه از کلماتی چون صلیبی ها و جنگ صلیبی استفاده نکرده و کلمه «فرنج» یا «فرنجه» ( فرنگان/ فرنگیان ) را به کار برده اند، زیرا فرانسوی ها بیشترین سهم را در شروع این جنگ ها داشتند. [ ۲]
از نظر اصطلاحی، منظور از جنگ های صلیبی در میان اکثر مورخان جهان، لشکرکشی های فرماندهان، اربابان و پادشاهان مسیحی اروپای لاتین، به ویژه از کشور فرانسه، تحت نظر و هدایت پاپ، از ۱۰۹۵ تا ۱۲۹۱ میلادی است که به بهانه بازپس گیری اورشلیم، شهر مقدس مسیحیان، صورت گرفت، هرچند انگیزه و بهانه های دیگری همچون دلایل سیاسی و اقتصادی برای آغاز این جنگ ها مطرح است. بسیاری از مورخان معاصر باور دارند که جنگ های صلیبی دارای مفهومی وسیع تر، یعنی جنگ و ستیز همیشگی میان شرق و غرب، است که قبل تر از قرون وسطی آغاز شده است؛ و با گسترش مسیحیت در غرب و سپس ظهور اسلام در قرن ۷ میلادی و گسترش آن در شرق، این کشمکش جنبهٔ دینی نیز به خود گرفت و به ستیز میان جهان اسلام و مسیحیت تبدیل شد. [ ۳]