تاریخ ثبت شده یا تاریخ مکتوب یا تاریخ نوشته شده ، یک روایت تاریخی است که براساس یک پیشینه مکتوب یا سایر مدارک مستند، گردآوری شده است. تاریخ مکتوب با دیگر روایات مربوط به گذشته، مانند سنت های اساطیری ، تاریخ شفاهی و یا تاریخ باستان شناسی تفاوت دارد. در بررسی عمومی تاریخ جهان، تاریخ مکتوب با گزارش های موجود از تاریخ دنیای باستانی در حدود هزاره چهارم پیش از میلاد آغاز می شود و با تاریخ نوشتن همخوانی دارد. به دلیل استفاده محدود از مدارک نوشتاری، تاریخ مکتوب برای برخی از مناطق جغرافیایی یا فرهنگ ها محدود به یک دوره نسبتاً کوتاه معاصر است. در گذشته همه اطلاعات تاریخی ثبت و ضبط نمی شده و گاه مواردی مانند تاثیرات بلایای طبیعی یا اسامی افراد ثبت نمی شدند. به همین دلیل، پیشینه مکتوب در حوزه های مختلف یکدست نیست.
تفسیر تاریخ ثبت شده اغلب متکی به روش تاریخی یا مجموعه ای از تکنیک ها و دستورالعمل هایی است که مورخان از منابع اولیه و شواهد دیگر برای تحقیق و سپس برای نوشتن گزارش های گذشته استفاده می کنند. سوال در خصوص طبیعت و حتی امکان به کارگیری روشی مؤثر برای تفسیر تاریخ ثبت شده در فلسفه تاریخ به عنوان یک سوال معرفت شناسی مطرح شده است. مطالعه روش های مختلف تاریخی با عنوان تاریخ شناسی شناخته می شود که بر بررسی نحوه تفسیر های مختلف از تاریخ ثبت شده می پردازد.
پیش از تاریخ ( پیشاتاریخ ) به طور سنتی به دوران قبل از تاریخ ثبت شده گفته می شود که با اختراع سیستم نوشتن ( خط ) خاتمه یافت . [ ۱] پیشاتاریخ به بخشی از گذشته یک منطقه اشاره دارد که هیچ سوابق کتبی در خصوص آن وجود ندارد یا هر جا که نوشتن بخشی از فرهنگ آن نبوده است.
آغاز تاریخ به دوره گذار بین پیش از تاریخ و تاریخ، پس از ظهور سواد در جامعه، اما قبل از نوشته های مورخان اولیه اشاره می کند. این اصطلاح همچنین ممکن است به دورانی که طی آن یک فرهنگ یا تمدن هنوز به نوشتار نرسیده است، اشاره کند، در حالی که همزمان در فرهنگهای دیگر، وجود آن را در نوشته های خود ذکر کرده باشند.
سیستم های نوشتاری آغازین پیش از سیستم های پیچیده به وجود آمدند. نمونه های اولیه آن، نمادهای جیاهو ( حدود ۶۶۰۰ قبل از میلاد ) ، نشانه های Vinča ( حدود ۵۳۰۰ قبل از میلاد ) ، اسناد دره ایندوس ( حدود ۳۵۰۰ قبل از میلاد ) و اسکریپت Nsibidi ( قبل از ۵۰۰ میلادی ) هستند. اختلاف نظر در مورد زمان دقیقی است که پیشاتاریخ به تاریخ تبدیل شد و زمانی که نوشتارهای اولیه به نوشتار راستین تبدیل شد. [ ۲] با این حال، اختراع اولین سیستم نوشتن تقریباً معاصر با آغاز عصر برنز در نوسنگی اواخر قرن هزاره چهارم قبل از میلاد است . در مجموع، زبان سومری باستانی خط میخی و هیروگلیف مصری به عنوان نخستین سیستمهای نوشتاری شناخته می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتفسیر تاریخ ثبت شده اغلب متکی به روش تاریخی یا مجموعه ای از تکنیک ها و دستورالعمل هایی است که مورخان از منابع اولیه و شواهد دیگر برای تحقیق و سپس برای نوشتن گزارش های گذشته استفاده می کنند. سوال در خصوص طبیعت و حتی امکان به کارگیری روشی مؤثر برای تفسیر تاریخ ثبت شده در فلسفه تاریخ به عنوان یک سوال معرفت شناسی مطرح شده است. مطالعه روش های مختلف تاریخی با عنوان تاریخ شناسی شناخته می شود که بر بررسی نحوه تفسیر های مختلف از تاریخ ثبت شده می پردازد.
پیش از تاریخ ( پیشاتاریخ ) به طور سنتی به دوران قبل از تاریخ ثبت شده گفته می شود که با اختراع سیستم نوشتن ( خط ) خاتمه یافت . [ ۱] پیشاتاریخ به بخشی از گذشته یک منطقه اشاره دارد که هیچ سوابق کتبی در خصوص آن وجود ندارد یا هر جا که نوشتن بخشی از فرهنگ آن نبوده است.
آغاز تاریخ به دوره گذار بین پیش از تاریخ و تاریخ، پس از ظهور سواد در جامعه، اما قبل از نوشته های مورخان اولیه اشاره می کند. این اصطلاح همچنین ممکن است به دورانی که طی آن یک فرهنگ یا تمدن هنوز به نوشتار نرسیده است، اشاره کند، در حالی که همزمان در فرهنگهای دیگر، وجود آن را در نوشته های خود ذکر کرده باشند.
سیستم های نوشتاری آغازین پیش از سیستم های پیچیده به وجود آمدند. نمونه های اولیه آن، نمادهای جیاهو ( حدود ۶۶۰۰ قبل از میلاد ) ، نشانه های Vinča ( حدود ۵۳۰۰ قبل از میلاد ) ، اسناد دره ایندوس ( حدود ۳۵۰۰ قبل از میلاد ) و اسکریپت Nsibidi ( قبل از ۵۰۰ میلادی ) هستند. اختلاف نظر در مورد زمان دقیقی است که پیشاتاریخ به تاریخ تبدیل شد و زمانی که نوشتارهای اولیه به نوشتار راستین تبدیل شد. [ ۲] با این حال، اختراع اولین سیستم نوشتن تقریباً معاصر با آغاز عصر برنز در نوسنگی اواخر قرن هزاره چهارم قبل از میلاد است . در مجموع، زبان سومری باستانی خط میخی و هیروگلیف مصری به عنوان نخستین سیستمهای نوشتاری شناخته می شوند.
wiki: تاریخ مکتوب