تاریخ مجارستان

مجارستان در مرزهای مدرنش ( پس از ۱۹۴۶ ) تقریباً به دشت بزرگ مجارستان ( حوضه پانونی ) محدود می شود. در دوران عصر آهن، در محدوده فرهنگی سلت ها، ایلیری ها و ایرانی ( سکاها ) بود. این منطقه به نام پانونی نامگذاری شد، و در دههٔ ۲۰ میلادی به استان رومی پانونیا تبدیل شد. کنترل روم با تهاجم هون ها در ۳۷۰–۴۱۰ سقوط کرد و پانونیا از قرن پنجم تا اواسط قرن ششم بخشی از پادشاهی استروگوت ها بود که بعداً به دست آوارهای اوراسیایی ( سده های ۶ تا ۹ ) افتاد.
وطن گیری مجارها در طول قرن نهم اتفاق افتاد. مجارها در اواخر سده ۱۰ میلادی مسیحی شدند و در سال ۱۰۰۰ میلادی، پادشاهی مسیحی مجارستان تأسیس شد، که به مدت سه قرن توسط دودمان آرپاد اداره می شد. در قرون وسطی، پادشاهی فراتر از پانونیا رفت و به ساحل دریای آدریاتیک گسترش یافت. در سال ۱۲۴۱ در پادشاهی بلای چهارم، به مجارستان توسط مغولها تحت رهبری باتوخان حمله شد. مجارها که از نظر تعداد بسیار کمتر از مغول ها بودند در نبرد موهی شکست خوردند. بلا به امپراتوری مقدس روم گریخت. در این تهاجم بیش از ۵۰۰٬۰۰۰ مجار قتل عام و کل پادشاهی به خاکستر تبدیل شد. پس از انقراض سلسله آرپاد در سال ۱۳۰۱، پادشاهی قرون وسطایی ادامه داشت و به تدریج به دلیل افزایش فشار توسط گسترش امپراتوری عثمانی، نفوذش کاهش یافت. مجارستان در سده پانزدهم، مهم ترین جنگ های عثمانی در اروپا را ناظر بود. اوج این مبارزه در زمان حکومت ماتیاس کورینووس ( ۱۴۵۸–۱۴۹۰ ) رخ داد. جنگ های عثمانی و مجارستان پس از نبرد موهاچ در سال ۱۵۲۶ باعث شد امپراتوری بخش قابل توجهی از قلمرویش را از دست بدهد و پادشاهی چندپاره شود.
دفاع در برابر گسترش عثمانی به هابسبورگ منتقل شد و باقی مانده پادشاهی مجارستان تحت حکومت هابسبورگ قرار گرفت. سرزمین از دست رفته با نتیجه جنگ بزرگ عثمانی بازپس گرفته شد و درنتیجه تمام مجارستان بخشی از پادشاهی هابسبورگ گردید. پس از قیام های ملی در سال ۱۸۴۸، سازش اتریشی - مجاری ۱۸۶۷، به ایجاد پادشاهی دوگانه با اتریش با عنوان اتریش - مجارستان منجر شد که بین سال های ۱۸۶۷–۱۹۱۸ ادامه یافت. سرزمینی که تحت فرمان هابسبورگ بود بسیار بزرگتر از مجارستان مدرن بود و پس از حل و فصل کرواسی - مجارستان در سال ۱۸۶۸ با موقعیت سیاسی پادشاهی کرواسی - اسلوونی در سرزمین پادشاهی ایشتوان یکم قرار گرفت.
بعد از جنگ جهانی اول، قدرت های مرکز انحلال اتریش - مجارستان را تحمیل کردند. معاهدات سن ژرمن اللی و تریانون حدود ۷۲ درصد قلمرو پادشاهی مجارستان را به چکسلواکی، پادشاهی رومانی، پادشاهی صرب ها، کروات ها و اسلوونی ها، جمهوری نخست اتریش، جمهوری دوم لهستان و پادشاهی ایتالیا تقسیم کردند. پس از آن یک جمهوری خلق کوتاه مدت اعلام شد که بعدتر به پادشاهی مجارستان تبدیل شد و توسط نایب السطنه، میکلوش هورتی که رسماً پادشاهی کارل را نمایندگی می کرد، اداره شد.