شبه جزیره مالایی مدت زیادی است که از یک جایگاه مهم ( مرکزی ) در مسیرهای تجاری بین چین و خاورمیانه برخوردار بوده است که نشان دهنده نقشه اولیه آن عنوانی آن به صورت ""شبه جزیره طلائی ""، تنگه های ملاکا به عنوان «خلیج ساباریکوس» ترجمه شده است.
اولین پادشاهی مالزی که بر بنادر شهرهای ساحلی حکومت می کرد در قرن ۱۰ میلادی تشکیل شد. این پادشاهی شامل لنگ کاسوکا، لمبابوجانگ، کداه، برآس، گانگانگارا در پراک و پان پان در کلانتن می باشند. تصور بر این است که آن ها در گذشته کشورهای هندی یا بودائی بوده اند.
اولین مدرک مبنی بر وجود اسلام در شبه جزیره مالایی به قرن ۱۴ میلادی در ترنگانو برمی گردد، اما طبق گاهنامه، [ ۱] سلاطین کداه، مهاراجا دربار راجا ( ۱۱۷۹ - ۱۱۳۶ میلادی ) در قرن ۹ به اسلام روی آورد و نام خود را به مظفرشاه تغییر داد و از آن تاریخ به بعد ۲۷ سلطان بر کداه حکومت نمودند.
حکومت های متعدد مالایی در قرون دوم و سوم میلادی وجود داشته اند که براساس منابع چینی بالغ بر ۳۰ عدد هستند. کداه که به عنوان کدارام یا کاتاها در زبان قدیمی پالاوا یا سانسکریت شناخته شده است به طور مستقیم بر سر راه حملات به تجار و پادشاهان هندی قرار داشته است. راجندرا کولا که تصور می شود کوتا گلانگی را از حکومت کنار زده، کداه را در سال ۱۰۲۵ آرام نمود اما جانشین وی، ویر راجندرا کولا، مجبور شد تا شورش کداه را برای غلبه بر مهاجمان سرکوب کند. پادشاه بودائی لیگور پس از مدت کوتاهی کنترل کداه را به دست گرفت و شاه چاندرابهانو از این موضوع به عنوان مبنایی برای حمله به سریلانکا در قرن ۱۱م استفاده نمود، واقعه ای که بر روی سنگ نوشته های موجود در ناگاپاتینوم در تامیل نادو و حماسه سریلانکایی ماهاواسما ثبت شده است. طی هزاره اول، مردم شبه جزیره مالایی، به هندوئیسم و بودائیسم روی آورند و از زبان سانسکریت استفاده کردند تا این که به اسلام ایمان آوردند.
آثاری از تأثیرات آن ها در اعتقادات سیاسی، ساختار فرهنگی، آداب و رسوم، زبان، هنر و فعالیت های فرهنگی آن هنوز قابل مشاهده است. گزارش هایی در مورد نواحی قدیمی تر از کداه موجود است مثلاً پادشاهی باستانی گانگانگارا، در حوالی بروآس در پراک - که حتی تاریخچه مالزی را از این هم قدیمی تر می سازد وجود داشته است. پاتیناپیلای، یک شاعر تامیلی در قرن دوم میلادی، راجع به کالاهایی شرح می دهد که از کادارام بر روی جاده های پهن پایتخت کولا حمل می شده است؛ و یک درام سانسکریت متعلق به قرن هفتم میلادی، به نام[ ۲] بوده است که به کداه به عنوان کاتاها - نگاری اشاره کرده است. آگنیپورانا همچنین به یک منطقه تحت عنوان آندا - کاتاها با مرزهاییش که به قله کوه ختم شده اشاره دارد، که دانشمندان معتقدند گانونگ جرای می باشد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین پادشاهی مالزی که بر بنادر شهرهای ساحلی حکومت می کرد در قرن ۱۰ میلادی تشکیل شد. این پادشاهی شامل لنگ کاسوکا، لمبابوجانگ، کداه، برآس، گانگانگارا در پراک و پان پان در کلانتن می باشند. تصور بر این است که آن ها در گذشته کشورهای هندی یا بودائی بوده اند.
اولین مدرک مبنی بر وجود اسلام در شبه جزیره مالایی به قرن ۱۴ میلادی در ترنگانو برمی گردد، اما طبق گاهنامه، [ ۱] سلاطین کداه، مهاراجا دربار راجا ( ۱۱۷۹ - ۱۱۳۶ میلادی ) در قرن ۹ به اسلام روی آورد و نام خود را به مظفرشاه تغییر داد و از آن تاریخ به بعد ۲۷ سلطان بر کداه حکومت نمودند.
حکومت های متعدد مالایی در قرون دوم و سوم میلادی وجود داشته اند که براساس منابع چینی بالغ بر ۳۰ عدد هستند. کداه که به عنوان کدارام یا کاتاها در زبان قدیمی پالاوا یا سانسکریت شناخته شده است به طور مستقیم بر سر راه حملات به تجار و پادشاهان هندی قرار داشته است. راجندرا کولا که تصور می شود کوتا گلانگی را از حکومت کنار زده، کداه را در سال ۱۰۲۵ آرام نمود اما جانشین وی، ویر راجندرا کولا، مجبور شد تا شورش کداه را برای غلبه بر مهاجمان سرکوب کند. پادشاه بودائی لیگور پس از مدت کوتاهی کنترل کداه را به دست گرفت و شاه چاندرابهانو از این موضوع به عنوان مبنایی برای حمله به سریلانکا در قرن ۱۱م استفاده نمود، واقعه ای که بر روی سنگ نوشته های موجود در ناگاپاتینوم در تامیل نادو و حماسه سریلانکایی ماهاواسما ثبت شده است. طی هزاره اول، مردم شبه جزیره مالایی، به هندوئیسم و بودائیسم روی آورند و از زبان سانسکریت استفاده کردند تا این که به اسلام ایمان آوردند.
آثاری از تأثیرات آن ها در اعتقادات سیاسی، ساختار فرهنگی، آداب و رسوم، زبان، هنر و فعالیت های فرهنگی آن هنوز قابل مشاهده است. گزارش هایی در مورد نواحی قدیمی تر از کداه موجود است مثلاً پادشاهی باستانی گانگانگارا، در حوالی بروآس در پراک - که حتی تاریخچه مالزی را از این هم قدیمی تر می سازد وجود داشته است. پاتیناپیلای، یک شاعر تامیلی در قرن دوم میلادی، راجع به کالاهایی شرح می دهد که از کادارام بر روی جاده های پهن پایتخت کولا حمل می شده است؛ و یک درام سانسکریت متعلق به قرن هفتم میلادی، به نام[ ۲] بوده است که به کداه به عنوان کاتاها - نگاری اشاره کرده است. آگنیپورانا همچنین به یک منطقه تحت عنوان آندا - کاتاها با مرزهاییش که به قله کوه ختم شده اشاره دارد، که دانشمندان معتقدند گانونگ جرای می باشد. [ ۳]
wiki: تاریخ مالزی