تاریخ فلسفی. [ خ ِ ف َ س َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تاریخی که درباره علت حوادث تحقیق کند و تسلسل آنها را نشان دهد و در این تتبع به نتایج عملی و نظر مکتسبه وابسته باشد.
فرهنگ فارسی
تاریخی که درباره علت حوادث تحقیق کند و تسلسل آنها را نشان دهد و در این تتبع به نتایج عملی و نظر مکتسبه وابسته باشد.
